شناسایی مولکولی درماتوفیت‌ها در بیماران مشکوک به درماتوفیتوزیس در شهرستان قاین (خراسان جنوبی) در سال 95-1394: یک گزارش کوتاه

زمینه و هدف: درماتوفیت ها شایع ترین عامل ایجاد کننده بیماری های قارچی سطحی جلدی می باشند. تعیین گونه درماتوفیت ها می تواند ما را در بکارگیری راهکارهای پیشگیری و درمان یاری رساند. این مطالعه به منظور تعیین گونه درماتوفیت ها به روش تعیین توالی در سال 95-1394 در شهرستان قاین انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 156 بیمار مشکوک به درماتوفیتوزیس که به آزمایشگاه ها و مراکز بهداشتی شهرستان قاین مراجعه کردند، انجام شد. پس از تکمیل پرسش نامه دموگرافیک، نمونه های گرفته شده از پوست، مو یا ناخن بیماران به روش مستقیم بررسی و در محیط سابورو دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید کشت گردید. dna قارچ های به دست آمده با کمک کیت، استخراج و سپس ژن itsrdna (internal transcribed spacer) آن ها تکثیر و تعیین توالی گردید و گونه های مشخص شده به صورت تعداد و درصد بیان شد.یافته ها: از 156 بیمار، تعداد 32 نمونه (20.5%) در آزمایش مستقیم یا کشت مثبت شدند. انواع کچلی در این مطالعه به ترتیب کچلی بدن 72%، سر 21.8%، دست و ناخن هر کدام 3.1% بود. گونه های درماتوفیت شامل آرترودرما بنهامی 25%، تریکوفایتون اینتردیجیتال 9.3%، ت. ویولاسئوم و ت. وروکوزوم هر کدام 6.2% و ت.اریناسئی 3.1% بود. مقایسه سکانس گونه های حاصل با سکانس درماتوفیت های مرجع در westerdijkinstitute ، تشابه توالی 10098 درصد را نشان داد. نتیجه گیری: بر طبق این مطالعه، شیوع درماتوفیتوزیس در قاین 20.5% بود. جنس تریکوفایتون و گونه های حیوان دوست، درماتوفیت های غالب منطقه می باشند.