عصاره هیدروالکلی گیاه آویشن کرمانی (Thymus Caramanicus) بر سطح سرمی تستوسترون و میزان آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی در بافت بیضه موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین: یک مطالعه تجربی

زمینه و هدف: دیابت ملیتوس با ایجاد استرس اکسیداتیو منجر به اختلال در دستگاه تناسلی می گردد. با توجه به ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در گیاه آویشن کرمانیthymus caramanicus) )، در این مطالعه اثر این عصاره بر وزن بیضه، تستوسترون سرم، میزان پراکسیداسیون لیپیدی و سطوح آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت بیضه موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین (stz) بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، برای القاء مدل دیابت تجربی، یک دوز stz (mg/kg 65) به صورت داخل صفاقی به موش ها تزریق شد. 7 روز بعد، حیواناتی که قند خون ناشتای آنها بیش از 250 میلی گرم بر دسی لیتر بود، دیابتی محسوب و به سه گروه شش تایی تقسیم و به ترتیب یک سی سی آب مقطر، عصاره گیاهی (mg/kg500) و گلایبن کلامید (mg/kg 20) به صورت خوراکی به مدت 14 روز دریافت نمودند. از یک گروه از موش های سالم نیز استفاده شد. در پایان دوره، حیوانات ناشتا، بیهوش و خون گیری به منظور تعیین سطح سرمی تستوسترون انجام شد. سنجش مالون دی آلدهید ((mda و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز ((cat و سوپراکسید دیسموتاز ((sod در بافت بیضه استفاده شد. نتایج با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون مقایسات چندگانه tukey تحلیل شد.یافته ها: تجویز عصاره گیاه آویشن کرمانی به موش های دیابتی، وزن بدن و بیضه، سطح سرمی تستوسترون، میزان فعالیت آنزیم های cat (p<0.001) و sod (p<0.047) را در بیضه به طور معنی داری افزایش و میزان mda را کاهش داد (p<0.004). نتیجه گیری: عصاره آویشن کرمانی در موش های دیابتی دارای آثار مطلوب بر دستگاه تولید مثلی بوده و خواص آنتی اکسیدانی و ضد پراکسیداسیون لیپیدی در بیضه نشان داد.