اثر تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن‌ akt1 و mtorc1 بطن چپ در موش‌های صحرایی دیابتی نوع 2: یک مطالعه تجربی

زمینه و هدف: از آن جایی که تمرین تناوبی شدید (high intensity interval training; hiit) در هایپرتروفی فیزیولوژیک قلبی و در کاهش عوارض ناشی از کاردیو میوپاتی دیابتی موثر است، لذا هدف این پژوهش، تعیین تاثیر 12 هفته تمرین hiit، بر بیان ژن های akt1 (protein kinase b) و mammalian target of rapamycin) mtorc1) در بطن چپ موش های صحرایی دیابتی نوع 2 بود. مواد و روش ها: دراین مطالعه تجربی، 21 سر موش نر صحرایی10 هفته ای با وزن20±220 گرم، به صورت تصادفی در سه گروه دیابتی تناوبی شدید، کنترل دیابتی و کنترل سالم قرار گرفتند.گروه دیابتی تناوبی شدید، به مدت 12 هفته به تعداد 5 جلسه 30 دقیقه ای در هفته در قالب دویدن روی تردمیل با تکرارهای یک دقیقه ای و استراحت فعال 2 دقیقه ای بین هر تکرار شرکت داده شدند و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شدند. جهت تفسیر بیان نسبی ژن های akt1و mtorc1، از آزمون t مستقل در سطح معنی داری p≤0/05 استفاده شد.یافته ها: مقایسه گروه ها کاهش معنی دار بیان ژن هایakt1 (0.007=p= و mtorc1 (0.022=pدرگروه کنترل دیابتی، نسبت به گروه سالم را نشان داد. هم چنین تمرین منجر به افزایش معنی دار بیان ژن های akt1 (0.003=p = به میزان 72 درصد و mtorc1 نسبت به گروه کنترل دیابتی گردید (0.001=p. نتیجه گیری: به نظر می رسد که یک دوره hiit، با افزایش بیان ژن های akt1 و mtorc1 منجر به بهبود عملکرد قلبی می شود و احتمالاً می تواند از علائم بالینی ناشی از دیابت پیش گیری کند.