بررسی همبستگی مدیریت ارتباط با کارکنان بر عملکرد سازمانی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1395

زمینه و هدف: امروزه توانایی مدیریت ارتباط با کارکنان جهت حمایت از عملکرد سازمانی و حفظ بقاء آن ضروری است. اما مدیران در رویارویی با فعالیت‌های اولیه مدیریت ارتباط، عملکرد ضعیفی دارند. این امر موجب کاهش بهره‌وری سازمان و ناتوانی در رقابت در عرصه‌های ملی و بین‌المللی شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی مدیریت ارتباط با کارکنان بر عملکرد سازمانی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شده است.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به صورت توصیفی می‌باشد. در این مطالعه، از 150 نفر از کارمندان سیستم اداری دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1395 که حداقل دارای 5 سال تمام سابقه کار اداری بودند، استفاده شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها، از دو پرسش‌نامه سنجش روابط مدیران با کارکنان و پرسش‌نامه عملکرد سازمانی کارکنان استفاده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه (anova) تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون همبستگی pearson نشان داد که بین مدیریت ارتباط کارکنان و عملکرد سازمانی کارکنان ارتباط مستقیم و معنی‌داری وجود دارد (0/001>p، 0/759=r)، هم‌چنین بین ابعاد رابطه مبتنی بر برابری مدیران (0/001>p، 0/788=r)، رابطه ساختاری (0/001>p، 0/742=r)، پویا (0/001>p،0/736 =r) و تفویضی مدیران (0/001>p ،0/756=r) با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه مستقیم و معنی‌داری مشاهده شد. همچنین بین ابعاد رابطه کنترلی (0/001>p ،0/603-=r) و اجتنابی مدیران با کارکنان (0/001>p، 0/909-=r) با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه معکوس و معنی‌داری وجود داشت.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که با بهبود روابط مدیران با کارکنان، عملکرد سازمانی آنان افزایش می‌یابد.

A Survey on the Correlation Between Management-Staff Relationship and Staff Organizational Performance in Rafsanjan University of Medical Sciences in 2016

Background and Objectives: Breast cancer is a major health concern in women, but it seems that exercise plays an important role in controlling it. Therefore, the aim of the present study was to examine the effects of six weeks of aerobic training on the tumor volume and oncostatinM serum level in mice with breast cancer.Materials and Methods: This research was an experimental study. For this purpose, 16 BALB/c mice, after being familiarized with the environment, were injected with estrogen receptordependent breast cancer cells (MC4L2 cell line) and then, were randomly divided into two groups: control (n=8) and exercise group (n=8). The exercise group performed 5 days a week incremental aerobic training for 6 weeks (with speed of 2218 meters per second, equivalent to 55 to 70 percent of aerobic capacity in mice), and the control group did not perform any aerobic activity. Finally, the mice were sacrificed, and serum and tumor tissue were used to measure the serum and tissue levels of oncostatinM. Statistical analysis was done using independent ttest.Results: Significant differences were observed between the exercise and control groups in terms of the amount of oncostatinM in the tumor (p=0.001), and serum (p=0.001). A significant increase was observed in oncostatinM serum levels in the exercise group compared to the control goup (p=0.001). The independent ttest results for tumor volume showed its significant reduction in the exercise group (p=0.001).Conclusion: Aerobic exercise can slow down the process of tumor growth, and one of its mechanisms is increasing oncostatinM in the active muscles and seeping it into the serum. The reason for this process can be related to the fact that oncostatinM inhibits the growth of cancer cells.Key words: OncostatinM, Breast cancer, Aerobic training, Mice Funding: This study was funded by Islamic Azad University, Islamshahr Branch.Conflict of interest: None declared.Ethical approval: The Ethics Committee of Islamic Azad University, Islamshahr Branch, approved the study. How to cite this article: Karimi F. Behboudi Tabrizi L. The Effects of Six Weeks of Aerobic Training on the Tumor Volume and OncostatinM Serum Level in Mice with Breast Cancer. Univ Med Sci 2018; 17(2): 10514 [Farsi]