اثر 6 هفته تمرین هوازی بر حجم تومور و سطح سرمی انکوستاتین-ام در موش‌های مبتلا به سرطان پستان

زمینه و هدف: سرطان پستان مهم ترین عامل نگران کننده سلامتی در زنان است، اما به نظر می رسد ورزش در کنترل آن نقش مهمی داشته باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر شش هفته تمرین هوازی بر حجم تومور و سطح سرمی انکوستاتینام در موش های مبتلا به سرطان پستان می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی می باشد. به این منظور، پس از آشناسازی 16 سر موش بالب سی با محیط، سلول های سرطانی پستان (رده mc4l2) وابسته به گیرنده استروژن، به آنها تزریق شد و سپس موش ها به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (8 سر) و تمرین (8 سر) قرار گرفتند. گروه تمرین، 5 روز در هفته تمرینات هوازی فزاینده (سرعت 2218 متر بر ثانیه معادل 55 تا 70 درصد توان هوازی موش ها) را به مدت 6 هفته اجرا کردند و در گروه کنترل هیچ گونه فعالیت هوازی انجام نشد. در پایان موش ها کشته شدند و از سرم و بافت تومور جهت اندازه گیری سطوح سرمی و بافتی انکوستاتینام استفاده شد. از آزمون t مستقل برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.یافته ها: بین دو گروه تمرین و کنترل از نظر مقدار انکوستاتینام درون تومور (p=0.001)، و سرم (p=0.001) تفاوت معناداری مشاهده شد. افزایش معنی داری در سطح سرمی انکوستاتینام در گروه تمرین نسبت به کنترل مشاهده شد (p=0.001). نتایج آزمون t مستقل نیز برای حجم تومور حاکی از کاهش معنی دار آن در گروه ورزش بود (p=0.001). نتیجه گیری: تمرینات هوازی می تواند موجب کند شدن روند رشد تومور گردد و یکی از سازوکارهای آن، افزایش انکوستاتینام در عضلات فعال و تراوش آن به سرم است. دلیل این فرآیند می تواند مربوط به این باشد که انکوستاتینام از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند.