مقایسه تأثیر توجه درونی و توجه بیرونی بر یادگیری حفظ تعادل پویا

هدف: مقایسه تاثیر توجه درونی و توجه بیرونی بر یادگیری حفظ تعادل پویا بر روی دستگاه تعادل سنج.روش: 30 دانش آموز با میانگین سنی 5/0+-5/8 سال از مدارس ابتدایی پسرانه دولتی ناحیه 3 شهر اصفهان به صورت تصادفی انتخاب و این تعداد با آرایش تصادفی و به طور مساوی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه با روش آموزشی توجه درونی و گروه دیگر با روش آموزشی توجه بیرونی بر روی تعادل سنج قرار گرفتند. در روز اول، دانش آموزان هشت کوشش 30 ثانیه ای با فاصله استراحت مناسب را تمرین کردند و در روز بعد نیز هشت کوشش 30 ثانیه ای دیگر انجام دادند. میزان تعادل افراد بر روی تعادل سنج ثبت و داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در سطح p<=0.049 اختلاف معنی داری بین دو روش آموزشی ذکر شده وجود دارد. نتیجه گیری: آموزش با روش توجه بیرونی روش نسبت به آموزش با روش توجه درونی بر یادگیری حفظ تعادل پویا بر روی دستگاه تعادل سنج موثرتر و بهتر است.