تاثیر برنامه‌های آماده سازی معلمان ورزش در ایجاد رضایت و انسجام تیمی دانش‌آموزان دختر تیم‌های والیبال مقطع متوسطه شهر بیرجند

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر برنامه‌های آماده سازی معلمان ورزش در ایجاد انسجام تیمی و رضایت دانش‌آموزان دختر تیم‌های والیبال مدارس بیرجند و همچنین بررسی رابطه بین سابقه تدریس مربی و میزان تاثیر برنامه آماده سازی بر انسجام تیمی و رضایت دانش‌آموزان است. روش پژوهش شبه آزمایشی است و جامعه آماری از دانش‌آموزان دختر 19- 14 ساله مقطع متوسطه شهر بیرجند تشکیل می‌شد که عضو تیم والیبال مدارسی بودند که دوره آماده سازی را برگزار کرده بودند. از میان آنها 115 دانش‌آموز به‌صورت تصادفی، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه‌های انسجام تیمی (geq) کارون، ویدمی‌یر و برولی (1988) و رضایت ورزشکار (asq) رایمر و چلادورای (1998) را تکمیل کردند. پرسشنامه geq شامل 18 سوال است و انسجام تیمی را اندازه‌گیری می‌کند. پرسشنامه asq نیز با 14 سوال، رضایت ورزشکار را اندازه‌گیری می‌کند. ثبات درونی پرسشنامه‌ها به ترتیب 71/0 و 88/0 گزارش شده است. روایی صوری آنها نیز به‌دست آمده است. دانش‌آموزان، قبل و بعد از برنامه‌های آماده سازی، این پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون t همبسته (وابسته)، همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد بین سابقه تدریس مربی و میزان تاثیر برنامه آماده سازی بر رضایت ورزشکار، رابطه وجود دارد (05/0 < p ,207/0 = r). همچنین بین خرده‌مقیاس‌های آزمون انسجام تیمی و رضایت ورزشکار، قبل و بعد از دوره‌های آماده سازی، رابطه وجود دارد. این رابطه برای دو خرده‌مقیاس کشش فردی نسبت به تکلیف گروه و انسجام گروهی در تکلیف معنی‌دار است (به ترتیب قبل و بعد از دوره‌ها (001/0 < , p725/0=b ,027/1= b) و (001/0p < ,602/0=b ,806/0=b))، ولی برای دو خرده‌مقیاس دیگر یعنی کشش فردی نسبت به گروه، از لحاظ اجتماعی و انسجام گروهی از لحاظ اجتماعی معنی‌دار نیست. نتایج، تفاوت معنی‌داری بین انسجام تیمی دانش‌آموزان و رضایت آنان، قبل و بعد از برنامه‌های آماده سازی نشان نداد ((05/0 > p ,698/0= t) و (05/0 > p ,041/0= t)). همچنین بین سابقه تدریس مربی و میزان تاثیر برنامه آماده سازی بر انسجام گروهی، رابطه معنی‌داری وجود ندارد (05/0 > p؛ 059/0= r). به‌طور کلی، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد دوره‌های آماده سازی مربیان، مطلوب و تاثیرگذار نبوده و تغییری در سطوح انسجام تیمی و رضایت دانش‌آموزان ایجاد نکرده است. برگزاری کلاس‌های آموزشی برای معلمان، به‌منظور بالا بردن سطح اطلاعات آنها در زمینه شیوه‌های مناسب آموزش و ایجاد رضایت در دانش‌آموزان مفید به نظر می‌رسد.