تعیین مولفه‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات در دانشکده های تربیت بدنی و ارتباط آن با انگیزه کارآفرینی دانشجویان ایران

کارآفرینی در متون مدیریتی، به ارتباط بین جنبه های فردی رفتارکارآفرینان یا آنچه کارآفرینان انجام می-دهند،گفته می شود. فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز مجموعه ای از فناوری هایی است که زیرساخت ها و سیستم-های تولید، انتقال، پردازش، ذخیره و انتشار شکل های مختلف اطلاعات را فراهم می سازند. این پژوهش با هدف مشخص نمودن وضعیت فناوری اطلاعات و ارتباطات در دانشکده های تربیت بدنی، میزان انگیزه کارآفرینی دانشجویان و بررسی ارتباط آنها با یکدیگر اجرا شد. این تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی است که به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه 554 نفر دانشجوی سال آخر دوره کارشناسی رشته تربیت بدنی دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی ایران در سال تحصیلی 1386-1387 تشکیل می-دادند. برای کاهش خطای نمونه گیری و افزایش اعتبار یافته ها از روش تمام شماری استفاده شد. ابزار این تحقیق پرسشنامه ای با سوالات بسته، با طیف پنج ارزشی لیکرت بود که روایی آن با استفاده از نظر خبرگان و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ ارزیابی و مورد تاییید قرار گرفت (پرسشنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات با 9/0= ? و پرسشنامه انگیزه کارآفرینی 82/0= ?). برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی استودنت گروه های مستقل، آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی lsd استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که وضعیت فناوری اطلاعات و ارتباطات در دانشکده های تربیت بدنی درحد متوسطی است. به علاوه، دانشجویان از سطح انگیزشی متوسطی برای کارآفرینی در آینده برخوردار هستند. بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و انگیزه کارآفرینی دانشجویان، رابطه مثبت و معنی داری (01/0, p < 6/0r= ) وجود دارد؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که دانشجویان تربیت بدنی باید دانش و مهارت های خود در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات افزایش دهند، همچنین با توجه به سیاست های یک دهه اخیر در زمینه کوچک شدن حجم دولت و خصوصی سازی، فرهنگ‎سازی در خصوص تغییر نگرش شغلی دانشجویان از کاریابی و استخدام شدن به کارآفرینی ضروری به نظر می‌رسد.