تعیین ارتباط هوش هیجانی و عملکرد ورزشی ورزشکاران استان همدان

هدف اصلی این تحقیق، تعیین ارتباط هوش هیجانی با عملکرد ورزشی ورزشکاران در رشته‌های انفرادی و گروهی است. جامعه آماری این تحقیق را 1100 نفر از ورزشکاران رشته‌های ورزشی گروهی و انفرادی تشکیل می دادند که در مسابقات استانی همدان شرکت کرده بودند. بر اساس فرمول کرجسی و مورگان، 200 نفر از رشته‌های گروهی و 85 نفر از رشته‌های انفرادی، به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش هیجانی بار- اون(1997) و پرسشنامه عملکرد ورزشکاران چاربونیو (2001)، استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، علاوه بر توصیف آماری، از آزمون‌های آمار استنباطی مانند آزمون ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین هوش هیجانی و عملکرد ورزشی ورزشکاران در رشته‌های انفرادی (01/0p < ,495/0=r) و گروهی (01/0p < ,325/0= r ) ارتباط مستقیم و معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد ورزشکاران رشته‌های انفرادی و گروهی، به طور کلی درمیزان هوش هیجانی تفاوت معنی‌داری با یکدیگر ندارند (793/0p= ,263/0- =t)، اما در مقیاس هوش بین فردی تفاوت معنی‌داری دارند (05/0p < , 23/2- t=). همچنین در مقایسه عملکرد ورزشکاران در رشته‌های گروهی و انفرادی تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (01/0p < ،86/2-t=). نتایج این پژوهش نشان داد که میزان هوش هیجانی می‌تواند موفقیت ورزشی ورزشکاران را پیش‌بینی کند (05/0, p < 05/44f=)، به نحوی که 13 درصد عملکرد ورزشی ورشکاران را می‌توان از طریق هوش هیجانی آنان پیش بینی کرد.