بررسی ارتباط فعالیت آنزیم پارااکساناز 1 و چند شکلی ‌های ناحیه پروموتری ژن آنزیم (108-، 126-) در دیابت نوع دو

زمینه و هدف: پارااکساناز 1 (pon1) گلیکوپروتئینی است که در کبد ساخته شده و به سیستم گردش خون وارد می شود. در میان افراد یک جمعیت فعالیت pon1 به طور وسیعی متفاوت است. بیشتر این اختلافات، توسط پلی مورفیسم های ناحیه کدینگ (ناحیه کدکننده) q192r و ناحیه تنظیمی (راه انداز) t-108c توجیه می شود. q192r به طور وسیعی مطالعه شده است. برخی مطالعات (نه همه) نشان داده اند که فعالیت pon1 در دیابت نوع دو کاهش می یابد. ما در این مطالعه به بررسی فعالیت آنزیم pon1 سرم و رابطه آن با پلی مورفیسم های پرموتری c/t 108 و c/g 126 در بیماران دیابتی و افراد غیر دیابتی پرداختیم.روش بررسی: در مطالعه مقطعی حاضر، فعالیت آنزیم پارااکساناز 1 به روش اسپکتروفتومتری و نوع و فراوانی پلی مورفیسم های 126 و 108 آنزیم، به روش hrm (high resolution melt) real time pcr در 96 بیمار دیابت نوع دو و 104 فرد غیردیابتی مورد بررسی قرار گرفته است.یافته ها: فعالیت آنزیم pon1 در دو گروه، از لحاظ آماری تفاوت مهمی نداشت (0/671=p)؛ همچنین اختلاف مهمی در نوع و فراوانی پلی مورفیسم 108 در دو گروه یافت نشد (0/277=p). لیکن اختلاف مهمی در نوع و فراوانی پلی مورفیسم 126 در بیماران دیابتی و افراد غیر دیابتی وجود داشت (0/000=p).نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که فعالیت pon1 بین افراد دیابتی وغیردیابتی تفاوتی ندارد. از آنجا که توزیع پلی مورفیسم 108 در دو گروه یکسان بود، شاید بتوان آن را، علت یکسان بودن فعالیت آنزیم در دو گروه دانست. لیکن علی رغم یکسان بودن فعالیت آنزیم، توزیع پلی مورفیسم 126 بین افراد دیابتی وغیردیابتی به طور مهمی متفاوت بود، بنابراین شاید بتوان آن را به استعداد ژنتیکی دیابت نوع دو مربوط دانست.