بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر فعالیت گروهی مدرسه - محور بر مشکلات رفتاری دانش آموزان پسر دوره ی ابتدایی

زمینه و هدف: درمانگران از بازی درمانی به عنوان یک مداخله ی موثر برای مشکلات رفتاری کودکان نام می برند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر فعالیت گروهی مدرسه محور بر مشکلات رفتاری دانش آموزان پسر سنین پیش از نوجوانی شهرکرد انجام شد.روش بررسی: این پژوهش در چارچوب یک طرح شبه آزمایشی میدانی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه های گواه و دارونما انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای برای هر کدام از گروه های آزمایشی، دارونما و گواه 15 نفر (در مجموع 45 نفر) از میان جامعه ی آماری دانش آموزان پسر پایه های چهارم، پنجم و ششم دوره ی ابتدایی شهرکرد انتخاب شد. به منظور سنجش مشکلات رفتاری از فرم گزارش معلمان آخنباخ استفاده شد. گروه آزمایشی طی 8 هفته، 16 جلسه ی 50 دقیقه ای بازی درمانی مبتنی بر فعالیت گروهی و گروه دارونما 16 جلسه بازی رقابتی و آموزش دریافت کرد. برای گروه کنترل مداخله ای اجرا نشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد بازی درمانی مبتنی برفعالیت گروهی باعث کاهش مشکلات رفتاری درونی سازی شده ی دانش آموزان گروه آزمایشی شد، اما بر کاهش مشکلات رفتاری برونی سازی شده ی آنان اثر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: بر مبنای مطالعات موجود در پیشینه ی پژوهشی بازی درمانی و همچنین یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود، نظام آموزش و پرورش کشور اقدام به راه اندازی مراکز بازی درمانی به عنوان یکی از مناسب ترین رویکردهای مشاوره و روان درمانی برای کودکان در مدارس ابتدایی نماید.