ارزیابی کارایی ویتامین C در برابر آسیب های اکسیداتیو و آپوپتوز هپاتوسیت های موش های تحت درمان با فنیل هیدرازین

زمینه و هدف: فنیل هیدرازین به عنوان یک ترکیب همولیتیک شناخته شده می تواند عوارض جانبی متعددی نظیر سمیت کبدی را سبب شود. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی کارایی احتمالی ویتامین c در برابر آسیب های اکسیداتیو و آپوپتوز ناشی از فنیل هیدرازین در کبد موش انجام پذیرفت. روش بررسی: به منظور انجام این مطالعه تجربی تصادفی شده شاهد دار، تعداد 32 موش نر بالغ به 4 گروه هرکدام شامل 8 موش تقسیم شدند. دو گروه از موش ها فنیل هیدرازین را به میزان 60 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی هر 48 ساعت به مدت 35 روز دریافت نمودند. ویتامین c به میزان 250 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی به یک گروه از گروههای فوق چهار ساعت قبل از تزریق فنیل هیدرازین تجویز گردید. گروه شاهد و گروهی که تنها ویتامین c را دریافت می نمود نیز در نظر گرفته شد. 24 ساعت پس از آخرین تیمار، نمونه های سرم و کبد جمع آوری شدند و به ترتیب جهت ارزیابی های بیوشیمیایی و هیستومورفومتریک و هیستوشیمیایی مورد استفاده قرار گرفتند. داده های این مطالعه با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: فنیل هیدرازین به شکل معنی داری (0/05>p) موجب افزایش مقادیر سرمی آسپارتات ترنس آمیناز، آلانین ترنسآمیناز، آلکالین فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز و مالون دی آلدئید و نیز کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانت تام، سوپر اکسید دیسموتاز و آلبومین سرم گردید. به علاوه، فنیل هیدرازین افزایش معنی داری (0/05>p) را در آپوپتوز، قطر و قطر هسته هپاتوسیت ها و تعداد سلول های کوپفر موجب گشت. تجویز ویتامین c به شکل قابل ملاحظه ای تغییرات مشاهده شده در فراسنجه های مذکور را بهبود بخشید. نتیجه گیری: به نظر می رسد ویتامین c به سبب دارا بودن فعالیت های آنتی اکسیدانت قادر به کاهش آسیب های اکسیداتیو و آپوپتوز ناشی از فنیل هیدرازین در کبد موش می باشد.

Efficacy of vitamin C against oxidative damages and apoptosis in hepatocytes of mice treated with phenylhydrazine

Background and aims: Phenylhydrazine (PHZ) as a wellknown hemolytic agent can induce a variety of adverse effects including hepatotoxicity. The main goal of the present study was to examine the possible efficacy of vitamin C against PHZinduced oxidative damages and apoptosis in mouse liver. Methods: In this randomized controlled experimental study, adult male mice were assigned to four groups of eight mice each. Two groups of mice received PHZ at a dose of 60 mg/kg per 48 hours intraperitoneally for 35 days. Vitamin C was administered to one of these groups at a dose of 250 mg/kg per day intraperitoneally four hours before PHZ injection. A vehicletreated control group and a vitamin Conly treated group were also included. Serum and hepatic samples were collected 24 hours after the last treatment and subjected to biochemical and histomorphometric and histochemical examinations, respectively. The data were analyzed by oneway analysis of variance followed by Duncan test for post hoc comparisons. Results: PHZ treatment caused a significant elevation (P < 0.05) in serum concentrations of aspartate transaminase, alanine transaminase, alkaline phosphatase, lactate dehydrogenase and malondealdehyde and decreased serum level of total antioxidant capacity, superoxide dismutase and albumin. Moreover, PHZ significantly increased apoptosis and diameters of hepatocytes and their nuclei as well as number of Kupffer cells. Remarkably, vitamin C pretreatment improved all changes in the abovementioned parameters. Conclusion: Vitamin C can modulate PHZinduced oxidative injuries and apoptosis in mouse liver due to its antioxidant activities.