بررسی ارتباط بین فاکتورهای رفتاری و میزان شیوع سرمی هپاتیت B، هپاتیت C و HIV در معتادان تزریقی مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهرکرد، ایران، 1383

زمینه و هدف: اعتیاد تزریقی یکی از مهمترین عوامل خطر برای عفونت هپاتیت ویروسی و ویروس نقض ایمنی انسانی(human immunodoficiency virud=hiv) می باشد. مطالعه حاضر برای تعیین میزان شیوع سرمی هپاتیت (hcv) c و (hbv) b و hiv در معتادان تزریقی و همچنین بررسی برخی عوامل خطر در این گروه انجام شد. روش بررسی: این مطالعه در سال 1383 در شهرکرد به صورت توصیفی - تحلیلی انجام شد. تعداد 133 نفر از معتادان تزریقی مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهرکرد انتخاب و اطلاعات جمعیت شناسی(سن، جنس) و رفتاری( اعتیاد تزریقی، سابقه زندان و غیره) مرتبط با بیماری های هپاتیت b, c و عفونت hiv بوسیله چک لیستی جمع آوری گردید و نمونه سرم برای بررسی افراد از نظر ابتلا به بیماری های فوق گرفته شد. نتایج از طریق آزمون کای دو و روشهای آمار توصیفی آنالیز شد و p<0/05 معنی دار تلقی گردید. یافته ها: از مجموع 133 نفر معتاد تزریقی مورد بررسی 1 نفر (75/0%) hiv مثبت، 15 نفر(2/11%) hcv مثبت و 8 نفر (2/6%) hbv مثبت بودند. ارتباط قوی بین استفاده از سرنگ مشترک و عفونت های فوق مشخص شد(p<0/05). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این بررسی، معتادان تزریقی نسبت به جمعیت عادی میزان ابتلای بیشتری به این عفونت ها دارند و مهمترین عامل خطر ابتلای به این عفونت ها، اعتیاد تزریقی و استفاده از سرنگ مشترک می باشد.