مقایسه شاخص های رشد بدو تولد نوزادان مادران افسرده و غیرافسرده

زمینه و هدف: اختلال افسردگی بویژه در میان زنان در سنین باروری دارای شیوع نسبتا بالا و کیفیت ناتوان کننده ای است. با توجه به تاثیر سوء احتمالی افسردگی در دوران بارداری بر روند رشد طبیعی جنین و کودک و از طرف دیگر اهمیت شاخص های رشد بدو تولد نوزادان در کیفیت زندگی آینده آنان، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر افسردگی مادران در دوره حاملگی بر شاخص های رشدی جنین آنان انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه یک بررسی مشاهده ای به روش هم گروهی و آینده نگر است که تعداد 320 مادر حامله روستایی شهرستان نجف آباد که در سه ماهه سوم حاملگی خود بودند به روش آسان به عناون نمونه انتخاب شدند. ابتدا کلیه این مادران به وسیله آزمون استاندارد افسردگی بک مورد سنجش ازنظر وضعیت ابتلا به افسردگی قرار گرفتند و سپس اطلاعات مربوط به شاخص های رشدی بدو تولد نوزادان 300 مادر، از پرونده های خانوار موجود در خانه های بهداشت استخراج و ثبت گردید. مجموعه اطلاعات جمع آوری شده با استفاده آزمون های آماری مجذور کا و t تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شیوع افسردگی در مادران مورد مطالعه 3/29% بود که این شیوع با ناخواسته بودن حاملگی رابطه معنی دار داشت (p<0/001) ولی با متغیرهایی همچون سن، سابقه سقط، بیماری فیزیکی و سایر خصوصیات دموگرافیک مادران رابطه معنی داری نداشت. میانگین قد، وزن و دور سر نوزادان مادران افسرده کمتر از نوزادان مادران غیرافسرده بود(p<0/001). نتیجه گیری: میانگین شاخص های رشدی بدو تولد نوزادان مادران افسرده به طور قابل توجهی کمتر از مادران غیر افسرده است. لذا نظام ارائه خدمات بهداشتی و پزشکان به افسردگی مادران باردار و تشخیص و درمان آن توجه خاص داشته باشند.