اثر مصرف خوراکی طولانی مدت عصاره آبی سیر بر تغییرات بافتی، پارامترهای خونی و آنزیمی موش های صحرایی نر

زمینه و هدف: سیر از قدیمی ترین گیاهانی است که به عنوان داروی گیاهی در درمان بیماری ها استفاده می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات مزمن خوراکی عصاره سیر برتعدادی از پارامترهای بیوشیمیایی خون، پارامترهای خونی و تاثیرات پاتولوژیک آن بر بافت های کبد و کلیه موش های صحرایی نر بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی مداخله ای تعداد 18 سر موش صحرایی نر در سه گروه شش تایی تقسیم شدند. به گروه اول، تحت عنوان گروه کنترل، آب مقطر و به گروه های دوم و سوم به ترتیب عصاره سیر با دوز 500 و 1000 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 40 روز به صورت خوراکی داده شد. در پایان دوره مطالعه حیوانات بیهوش و نمونه خون جهت مطالعات خون شناسی و فعالیت های آنزیمی و نمونه های بافت های کبد و کلیه برای بررسی آسیب های بافتی جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی دانکن در نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: عصاره سیر تغییری در فعالیت سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، نیتروژن اوره خون، کراتینین، کراتین فسفوکیناز، لاکتات دهیدروژناز و شاخصه های هماتولوژیک نسبت به گروه کنترل ایجاد نکرد (05/0 < p). یافته های میکروسکوپیک در گروه تیمار عصاره سیر با دوز 1000 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تخریب گلومرول ها به همراه دژنراسیون توبول های کلیه و ریخته شدن پرزها بداخل لومن، دژنراسیون و نکروز هپاتوسیت ها و تراوش سلول های تک هسته ای در ناحیه فضای پورت را نشان داد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف سیر با دوز زیاد باعث تغییرات مورفولوژیک گلبول های قرمز خون، نفروتوکسیسیتی و هپاتوتوکسیسیتی می شود. بنابراین در انجام پروژه های تحقیقاتی می بایستی دوزهای مناسب سیر بصورت پایلوت تعیین شوند.