مقایسه‌ی اثرات تمرین مقاومتی ایستا و پویا بر برخی شاخص‌های عملکردی قلبی- عروقی، لاکتات پلاسما و لکوسیت‌های خون محیطی زنان سالم

زمینه و هدف: با توجه به نتایج متناقض مرتبط با پاسخ‌های قلبی– عروقی و التهابی ناشی از انواع فعالیت‌های مقاومتی، تحقیق حاضر به منظور مقایسه‌ی اثرات یک مرحله تمرین مقاومتی ایستا و پویا بر برخی شاخص‌های عمکردی قلبی- عروقی، لاکتات پلاسما و لکوسیت‌های خون محیطی زنان غیرورزشکار انجام شد. روش بررسی: در قالب یک طرح نیمه تجربی، 20 زن غیر ورزشکار سالم داوطلب (با دامنه‌ی سنی 25-20 سال و شاخص توده‌ی بدنی 25-20 کیلوگرم/ متر مربع) در دو گروه تصادفی همگن فعالیت مقاومتی وامانده ساز پرس پای ایستا (با 40% انقباض ارادی بیشینه) یا پویا (با 45 الی 55 تکرار با 40% یک تکرار بیشینه) شرکت داشتند. ضربان قلب، فشار خون و حاصل ضرب ضربان در فشار به همراه لاکتات پلاسما و تعداد لکوسیت‌های خون محیطی قبل و بلافاصله پس از فعالیت‌های مقاومتی تعیین شد. داده‌های حاصله با استفاده از آزمون‌های تی همبسته و مستقل بررسی شد. یافته‌ها: ضربان قلب، فشار خون و حاصل ضرب ضربان در فشار به همراه لاکتات پلاسما و تعداد لکوسیت‌های خون محیطی پس از هر دو نوع فعالیت مقاومتی به طور معنی‌داری افزایش پیدا ‌کرد (05/0 > p). به ‌علاوه، دامنه‌ی تغییرات ضربان قلب، حاصل ضرب ضربان در فشار، لاکتات پلاسما و تعداد لکوسیت‌های خون محیطی گروه ایستا (همه موارد به جزفشار خون سیستولی) به طور معنی‌داری بالاتر از گروه پویا بود (05/0 > p). نتیجه‌گیری: تغییرات نامطلوب شاخص‌های عملکردی قلبی- عروقی، خستگی (لاکتات پلاسما) و التهابی (تعداد لکوسیت‌های خون محیطی) پس از انجام فعالیت‌های مقاومتی ایستا بالاتر از پویاست. بنابراین، فعالیت‌ مقاومتی پویا برای توسعه‌ی قدرت و استقامت عضلانی زنان غیر ورزشکار مناسبت‌تر از فعالیت مقاومتی ایستاست.