بررسی اثر تیمار طولانی مدت آگونیست‌های گیرنده افیونی مو (mu) بر بیان ژن‌های dnm1l و rab22a

هدف: مرفین و مشتقات آن به‌دلیل ویژگی‌های قوی ضد دردشان در مصارف پزشکی بسیار شناخته شده هستند. اما استفاده پزشکی از آن‌ها به‌دلیل ایجاد مقاومت و وابستگی پس از استفاده طولانی به شدت محدود است. گیرنده‌های افیونی مو در سلول‌ها بر اثر مرفین دچار اندوسیتوز نمی‌شوند اما مشابه‌های انکفالین مانند damgo باعث اندوسیتوز سریع گیرنده‌ها می‌شوند. استفاده مکرر از داروهای مخدر باعث تغییر بیان ژن‌ها می‌شود. مطالعه کنونی به بررسی اثر تیمار طولانی مدت افیون‌ها بر میزان بیان ژن‌های dnm1l و rab22a پرداخته است.مواد و روش‏ها: سلول‌های hek293 که گیرنده افیونی mu را بیان می‌نمایند، با مرفین، damgo و متادون به‌طور جداگانه و طولانی مدت تیمار شد. mrna از عصاره سلولی استخراج شد و پس از ساخت cdna، میزان بیان ژن‌های dnm1l و rab22a نسبت به نمونه کنترل به روش qrtpcr مقایسه شد. نتایج با نرم‌افزار graph pad تجزیه و تحلیل آماری شد.نتایج: بررسی منحنی‌هـای بـه‌دسـت آمـده از qrtpcr نشان داد در اثر تیمار طولانی مدت با مرفین در مقایسه با نمونه کنترل بیان ژن dnm1l 37/2 برابر افزایش یافته و بیان ژن rab22a 39/0 برابر کاهش یافته است. در حالی که میزان بیان dnm1l در اثر تیمار با متادون و damgo تغییر معنی‌داری نشان نداده است، بیان ژن rab22a به‌ترتیب 41/0 و 45/0 درصد کاهش نشان داده است.نتیجه‏گیری: ژن dnm1l می‌تواند در مسیرهای مقاومت سلولی ایجاد شده در اثر مرفین که باعث تفاوت آن نسبت به سایر آگونیست‌ها می‌شود دخالت داشته باشد.