تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی هوازی بر سطوح امنتین-1، رزیستین و آدیپونکتین سرمی مردان سالمند دیابتی نوع دو

هدف: دیابت یکی از بیماری‏های غددی شایع در جهان است، افراد دیابتی بیش از سایر افراد جامعه دچار مشکلات چشمی، عصبی، قلبی عروقی، نارسایی کلیه می‏شوند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر تمرین تناوبی هوازی بر سطوح امنتین1، رزیستین و آدیپونکتین مردان سالمند دیابتی نوع دو بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه نیمه تجربی که در سال 1395 در شهرستان بجنورد انجام شد، 24 مرد دارای دیابت نوع 2 به روش نمونه‏ گیری در دسترس و به‏ صورت تصادفی به دو گروه مساوی مداخله (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه مداخله در یک برنامه تمرینی 8 هفته‏ای (هر هفته پنج جلسه به‏مدت 30 تا 45 دقیقه با شدتی معادل 65 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه) به‏ صورت تناوبی هوازی به تمرین پرداختند. برای مقایسه میانگین‌های درون گروهی و بین گروهی به ترتیب از روش آزمون t همبسته و کوواریانس استفاده شد و نتایج در سطح معنی‌داری 05/0≥p آزمایش شدند. نتایج: نتایج نشان داد در گروه تمرین تناوبی هوازی سطح امنتین1، آدیپونکتین افزایش معنی ‏دار و غلظت رزیستین و هموگلوبین گلیکوزیله کاهش معنی‏ دار یافت (05/0> p). تغییرات میانگین‏ های بین گروهی در متغیرهای امنتین1، آدیپونکتین، رزیستین و هموگلوبین گلیکوزیله تفاوت معنی ‏داری بین دو گروه مشاهده شد (05/0> p). نتیجه‏گیری: هشت هفته تمرین تناوبی هوازی، منجربه کاهش رزیستین، هموگلوبین گلیکوزیله و افزایش معنی‏دار امنتین1 و آدیپونکتین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 شد. و می‏تواند به‏ عنوان برنامه تمرینی مناسب برای حفظ سلامتی در این افراد استفاده شود. پیشنهاد می‏شود که برنامه‏ های تمرینی جدید و متنوع دیگر نیز به ویژه در افراد سالمند و آسیب‏ پذیر بررسی شود.