بررسی فراوانی و شناسایی مولکولی انگل‌های لیشمانیا در اسمیر‌های تهیه شده از ضایعات پوستی بیماران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی استان ایلام با استفاده از هضم آنزیمی‌ ژن rdna-its1

استان ایلام منطقه مرزی و پرخطر برای لیشمانیازیس جلدی روستایی است. شناسایی گونه انگل‌های لیشمانیا در عفونت‌های بالینی، پیش نیاز طراحی اقدامات کنترلی مناسب است. در این مطالعه مشخصات دموگرافیک بیماران و اپیدمیولوژی مولکولی انگل‌های لیشمانیای ضایعات پوستی بیماران شهر‌های مختلف استان ایلام بررسی شد.مواد و روش‌ها: تعداد 106 مورد مشکوک به لیشمانیازیس جلدی، از طریق غیرفعال بیماریابی و از زخم فعال آن‌ها لام میکروسکوپی تهیه شد. 50 لام به‌صورت تصادفی انتخاب شد. بعد از تکثیر بخشی از ژن rdna-its1، محصول pcr با آنزیم haeiii هضم شد. 18 نمونه تعیین توالی و روابط فیلوژنی آن‌ها با توالی‌های بانک جهانی ژن مقایسه شد.نتایج: آماستیگوت‌های لیشمانیا در 100 لام تشخیص داده شدند. بیشترین و کمترین توزیع موارد بیماری به‌ترتیب مربوط به دهلران و موسیان بود. 69 درصد موارد مردان و 31 درصد موارد زن بودند. الگوی هضم آنزیمی ‌همه نمونه‌ها، مشابه انگل لیشمانیا ماژور بود. بررسی روابط فیلوژنی نشان داد که توالی‌های مطالعه، نزدیکی زیادی با توالی‌های انگل‌های لیشمانیا ماژور جدا شده از پشه خاکی‌های استان‌های ایلام و خراسان جنوبی و میزبان انسانی اسفراین، ماهشهر و افغانستان و نیز انگل لیشمانیا مکزیکانا از منشا کشور ونزویلا داشته و همه توالی‌ها در یک شاخه واقع شده‌اند.نتیجه‌گیری: به علت ریخت‏شناسی مشابه لیشمانیا‌ها، مشکلات مربوط به کشت انگل و شناسایی مولکولی دو مرحله‏ای، روش هضم آنزیمی rdna-its1 در سال‌های اخیر کاربرد زیادی داشته است. این روش خیلی حساس، ساده، سریع و ارزان بود و ‌می‌تواند در تشخیص گونه انگل لیشمانیا در انواع نمونه‌های بالینی و غیر بالینی به کار رود.