تاثیر بیان پایدار IgG4 نوترکیب بر رشد سلول‏های Sp2.0

هدف: مطالعه تغییرات فیزیولوژیک سلول‏های نوترکیب در مقایسه با سلول‏های والد، اطلاعات مفیدی برای بهبود کارآیی فرایند تولید فراهم می‏نماید. در این مطالعه تاثیر بیان igg4 کایمریک علیه نشانگر cd33 بر رشد سلول sp2.0 بررسی شده است.مواد و روش‏ها: ژن‏های نواحی متغیر زنجیره‏های سبک و سنگین آنتی‏بادی تولید شده توسط سلول m195 به ترتیب در ناقل‏های pfuse-clig-hk و pfuse-chig-hg4 همسانه‏سازی شد. پلاسمیدهای نوترکیب در دو مرحله با استفاده از لیپوفکتامین به سلول‏های sp2.0 منتقل شد. سلول‏های پایدار در محیط حاوی آنتی‏بیوتیک‏های بلاستیسیدین و زیوسین انتخاب شدند. الحاق سازه نوترکیب به ژنوم سلول‏های تراریخت مقاوم به آنتی‏بیوتیک‏ها و همچنین بیان igg4 با استفاده از روش‏های pcr، rt-pcr و وسترن بلات بررسی شد. برای مطالعه پارامترهای کینتیکی، سلول‏های والد و نوترکیب با چگالی 105×1 سلول در هر میلی‏لیتر محیط کشت در پلیت 12 خانه به مدت 9 روز انکوبه شدند و هر 24 ساعت از سلول‏ها نمونه‏برداری شد و شمارش تعداد سلول زنده و محاسبه درصد زنده بودن انجام گرفت.نتایج: بر اساس نتایج pcr، rt-pcr و وسترن بلات، ایجاد سلول تولید کننده پایدار igg4 تایید شد. این مطالعه نشان داد که حداکثر چگالی سلولی برای سلول‏های نوترکیب در مقایسه با سلول‏های والد 46 درصد کاهش یافته است در حالی که در این نمونه‏ها درصد سلول‏های زنده تغییری نکرده است. نتیجه‏گیری: بر اساس نتایج این تحقیق بیان igg4 کایمریک در سیستم sp2.0/pfuse-chig-hg4-pfuse-clig-hk باعث تغییر برخی از پارامترهای رشدی سلول میزبان می‏شود.