اثر سوکروز بر میزان بقای فولیکول‏ها و وقوع مرگ سلولی برنامه‏ریزی شده پس از انجماد شیشه‏ای بافت تخمدان موش صحرایی

هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر سوکروز بر میزان زنده ماندن فولیکول‏ها و شیوع مرگ سلولی برنامه ریزی شده در بافت تخمدان موش صحرایی پس از انجماد شیشه‏ای بود.مواد و روش‏ها: تخمدان موش‏های صحرایی 5 هفته‏ای پس از خارج شدن از بدن به سه گروه کنترل (غیر‏انجمادی)، انجمادی vi (اتیلن گلیکول + دی متیل سولفوکساید) و vii (اتیلن گلیکول+ دی متیل سولفوکساید+25/0 مول در لیتر سوکروز) تقسیم شد. پس از مرحله انجماد و ذوب، تخمدان‏ها حدود نیم ساعت انکوبه و بلافاصله در محلول بوین تثبیت و سپس به صورت سریالی برش زده شد. به منظور بررسی ریخت‏شناسی بافت و نیز شمارش تعداد فولیکول‏های دچار مرگ سلولی برنامه ریزی شده ، قطعات به ترتیب رنگ‏آمیزی هماتوکسیلین- ایوزین و ایمونو‏هیستوشیمی تیمار شده با آنتی‏بادی anti-active & pro caspase 3 انجام شد.نتایج: مطالعات آماری نشان داد که میزان سالم ماندن فولیکول‏های در حال تکوین به استثنای فولیکول‏های بدوی بین گروه‏های انجمادی و کنترل یکسان است. فولیکول‏های بدوی سالم در گروه‏های انجمادی ضمن کاهش معنی‏دار در مقایسه با کنترل، تفاوت معنی‏داری را بین خود نشان ندادند. بر‏خلاف فولیکول‏های سالم، فولیکول‏های مرده در همه مراحل مختلف تکوینی، افزایش معنی‏داری را در دو گروه انجمادی نسبت به کنترل نشان دادند. هر چند که این اختلاف بین گروه‏های انجمادی معنی‏دار نبود. در گروه‏های انجمادی، فولیکول‏های دچار مرگ سلولی برنامه ریزی شده نیز در تمامی مراحل به غیر از آنترال افزایش معنی‏داری را نسبت به کنترل نشان دادند. بین دو گروه انجمادی نیز به غیر از مرحله فولیکولی پره‏آنترال (vi: 003/0 ± 95/1 درصد و vii: 02/0 ± 12/4 درصد، 037/0p < ) میزان فولیکول‏های دچار مرگ سلولی برنامه ریزی شده یکسان بود.نتیجه‏گیری: این نتایج نشان می‏دهد که حضور سوکروز یا عدم حضور آن در فرآیند انجماد شیشه‏ای تخمدان موش صحرایی، به خصوص برای حفظ فولیکول‏های بدوی و اولیه که در فرآیند پیوند از اهمیت خاصی برخوردار است تفاوت چندانی را ایجاد نمی‏کند.