ساخت و مشخصه‌یابی دو سامانه پیوسته رهایش نانو و میکروذره‌ای به‌منظور رهایش کنترل‌شده داروی آتورواستاتین برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان

اهداف: استفاده از داروها در القای استخوان زایی به همراه داربست های مهندسی بافت، به عنوان رویکردی نوین در ترمیم استخوان آسیب دیده بسیار مورد توجه است. اخیراً در میان انواع داروهای حوزه ترمیم استخوان، استاتین ها مورد توجه قرار گرفته اند. در این پژوهش، به منظور دست یابی به رهایش کنترل شده برای داروی آتورواستاتین، دو سامانه پیوسته رهایش شامل نانونیوزوم ها و میکروکرات ژلاتین ساخته و مقایسه شدند.مواد و روش ها: نانونیوزوم ها به روش هیدراسیون فیلم نازک و میکروکرات ژلاتین با روش تشکیل امولسیون سنتز شدند.یافته ها: مورفولوژی، اندازه و توزیع ابعاد، بازدهی تهیه حامل ها، بازده و درصد بارگذاری دارو و درنهایت پروفیل رهایش دارو از آنها در طول یک هفته ارزیابی شد. نتایج حاکی از تشکیل نیوزوم های نسبتاً کروی با میانگین ابعاد 653/52نانومتر و بازده بارگذاری 81/34% و تشکیل میکروکرات ژلاتین با میانگین ابعاد 37/5میکرومتر و بازده بارگذاری 78/93% بود.نتیجه گیری: پروفیل رهایش دارو از حامل ها نشان داد که سامانه ژلاتینی رهایش انفجاری کمتری نسبت به نیوزوم دارد و نیوزم ها از پایان روز اول رهایش آهسته تری نسبت به ژلاتین فراهم نموده است. اگرچه انتخاب یکی از دو سامانه به عنوان سامانه بهینه، نیازمند مطالعات سلولی روی آنها بوده و انتخاب بر مبنای پروفیل رهایش متناسب با شدت آسیب و سرعت ترمیم است.

Synthesis and Characterization of Two Sustained Release Systems of Micro- and Nano-sized Particles for Controlled Release of Atorvastatin for Bone Tissue Engineering Applications

Aims: Using osteoinductive agents in combination with tissue engineering scaffolds is considered as a new approach to bone repair. Recently, statins have attracted great attention among a variety of drugs used in bone repair. In order to achieve a sustained release of Atorvastatin from bone scaffolds, two systems, including nanoniosomes and gelatin microspheres, were synthesized and compared.Materials and Methods: Nanoniosomes and gelatin microspheres were prepared by thinfilm hydration and single emulsion technique, respectively.Findings: The prepared systems were characterized for morphology, size, carriers rsquo; preparation efficiency, encapsulation efficiency, and drug loading. Also, release profiles of them were evaluated over a period of one week. The results indicated the formation of relatively spherical niosomes with the diameter of about 653.52nm and encapsulation efficiency of 81.34%, and formation of gelatin microspheres with the diameter of about 37.5 mu;m and the encapsulation efficiency of 78.93%.Conclusion: The results showed that gelatin microspheres had a lower burst release than niosomes, and niosomes had more sustained release than gelatin microspheres after 24hr to 1 week. Albeit, selection of the optimal system requires cellular studies and also the selection must occur according to the severity of the damage and the rate of repair.