اثر تمرین تناوبی شدید بر برخی از عوامل نوروآنژیوژنیک مغز در موش‌های ماده پیر

اهداف: فرآیند پیری با تغییرات در عوامل نوروآنژیوژنیک مغز همراه است. فعالیت ورزشی نقش مهمی در بهبود عملکرد مغز به خصوص در دوره سالمندی ایفا می کند. هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرین تناوبی شدید بر برخی از عوامل نوروآنژیوژنیک مغز در موش های ماده پیر بود.مواد و روش ها: پژوهش تجربی حاضر روی 14 سر موش صحرایی ماده مسن نژاد ویستار با میانگین وزنی 300-250گرم که دو سال داشتند، اجرا شد. موش ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تناوبی شدید تقسیم شدند (7 سر موش در هر گروه). حیوانات پیر 10 سِت تمرین تناوبی شدید دویدن یک دقیقه ای (3420متر در دقیقه) روی نوار گردان را با 2دقیقه استراحت بین سِت ها، 3 روز در هفته و به مدت 8 هفته انجام دادند. موش ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین ورزشی کشته شدند و سطوح مغزی عامل رشد اندوتلیال عروقی (vegf) و عامل تبدیل رشد بتا1 (tgf β1) به روش الایزا تعیین شد. داده ها با نرم افزار spss 20 از طریق آزمون t مستقل تحلیل شدند.یافته ها: سطوح vegf در گروه تمرین به طور معنی داری در بافت مغز موش های مسن تمرین کرده بیشتر از گروه کنترل بود. سطوح مغزی tgf‐ β1 در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت.نتیجه گیری: تمرین های تناوبی شدید، تغییرات آنژیوژنیک مغز ناشی از افزایش سن موش های ماده پیر را از طریق تنظیم مثبت vegf و کاهش در سطوح tgf‐ β1 بهبود می بخشد.