effects of balance training on movement control, balance and performance in females with chronic ankle instability

Introduction: although chronic ankle instability (cai) is a condition characterized by numerous ankle sprains and the recurring sensation of ankle instability, which result in activity limitations and participation restrictions. repetition based balance training protocols on type of the balance exercises may improve the deficits often associated with cai. the objective of this study was to determine the effect of 6 weeks repetition based balance training on movement control, balance and performance in females with cai. methods: a total of 30 active female with cai were selected for this study and randomly divided into control and experimental groups. before and after the 6 weeks repetition based balance training intervention, participants were tested by completing the mischiati test for movement control, y balance test for balance and the figure-8 hop and triple- crossover hop for performance. for statistical analysis, we conducted paired and sample t tests the data were analyzed using software spss 16 p≤0.05 was considered significant. results: the repetition-based balance protocol group improved the movement control (p=0.004), balance (p=0.006), figure-8 hop (p=0.001) and triple- crossover hop (p=0.003) performance. conclusion: despite some limitations, the findings clearly support the use of repetitionbased balance training exercises to improve movement control, balance and performance in females with cai. thus, future researchers should consider not only larger sample sizes but also longer-duration training programs to ensure the presence of notable adaptations in sensorimotor control that can.

تأثیر تمرین تعادلی بر کنترل حرکت، تعادل و عملکرد زنان دارای بی ثباتی مزمن مچ پا

مقدمه: بی‌ثباتی مزمن مچ پا شرایطی است که با پیچ خوردگی های مکرر و تکرار بی‌حسی ناشی از بی‌ثباتی مچ پا شناخته می‌شود و منجر به محدودیت در فعالیت و شرکت در فعالیت ورزشی می‌شود. تمرینات تعادلی بر پایه خطا به عنوان یکی از انواع مدل‌های تمرینات تعادلی احتملاً بتواند بر بهبود نقص‌های مرتبط با بی‌ثباتی مزمن مچ پا تأثیرگذار باشد. هدف این مطالعه، تعیین تأثیر شش هفته تمرینات تعادلی بر پایه خطا بر کنترل حرکت، تعادل و عملکرد زنان دارای بی ثباتی مزمن مچ پا بود.روش کار: در این مطالعه، 30 زن فعال دارای بی ثباتی مزمن مچ پا انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (تعداد=15 نفر) و تجربی (تعداد=15 نفر) تقسیم‌بندی شدند. قبل و پس از شش هفته مداخله تمرینات تعادلی بر پایه خطا، آزمون‌های کنترل حرکت میشیاتی (2015) برای سنجش کنترل حرکت، آزمون تعادلی وای برای سنجش تعادل و آزمونهای 8 و هاپینگ سه گانه متقاطع برای سنجش عملکرد آزمودنی‌ها مورد استفاده قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون‌های تی مستقل و وابسته استفاده گردید. تمامی داده‌ها در نرم‌افزار SPSS 16 انجام شد. 05/0P≤ برای کلیه تحلیل‌ها معنی‌دار تلقی گردید. نتایج: تمرینات تعادلی بر پایه خطا باعث بهبود کنترل حرکت (004/0=P)، تعادل (006/0=P) و عملکرد آزمونهای 8 (001/0=P) و هاپینگ سه گانه متقاطع (003/0=P) شدند.نتیجه‌گیری: علیرغم برخی محدودیت‌ها، یافته‌های بدست آمده به روشنی به استفاده از تمرینات تعادلی بر پایه خطا برای بهبود کنترل حرکت، تعادل و عملکرد زنان دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا حمایت می‌کند. بنابراین، محققان آینده باید نه تنها حجم نمونه بالا بلکه زمان طولانی این تمرینات را جهت دستیابی به تطابقات حسی حرکتی مدنظر قرار دهند.