prior exercise training attenuated doxorubicin-induced hepatic oxidative stress in wistar rats: age-related differences

Introduction: previous studies have confirmed the sidelong effects of doxorubicin (dox) on healthy tissues, but pretreatment effect of regular aerobic exercise in restrain of hepatotoxicity induced by doxorubicin is not clear. the aim of this study was to investigate the pretreatment effect of regular aerobic exercise on hepatic oxidative stress induced with doxorubicin of wistar rats in different age groups. methods: in the experimental study, 72 male wistar rats divided into three groups of age (three and 30 months) were again randomly separated into subgroups: control+dox (20 mg/kg, n=8), and training+dox (t+dox20mg/kg, n=8) training+ saline (t+s) groups. the training protocol included treadmill running progressively between 25 to 39 min/day and 15 to 17m/min, 5 days/week for 3 weeks. dox and saline injection was performed 24 h after the last exercise session, and tissue collection was done 24 h after the injections. results: the results showed that the dox-induced did not significant effect on hsp70 of liver tissue of rats in different ages (young, middle-aged and elderly) (p=0.272). doxinduced had a significant effect on mda (p=0.002), pc (p=0.002) and gpx (p=0.001) of liver tissue of rats in different ages (young, middle-aged and elderly). pre-treatment with aerobic exercise had a significant effect on changes of hsp70 (p=0.001), mda (p=0.001), pc (p=0.001) and gpx (p=0.001) in dox-induced liver in different ages rats (young, middle-aged and elderly. there was any significant difference between the levels of hsp70 (p=0.741), mda (p=0.539), pc (p=0.075) and gpx (p=0.071) liver tissue in different ages (young, middle-aged and elderly) with pre-treatment and aerobic exercise. conclusion: our study suggests that liver protection induced by chronically exercise in dox treated rats is associated with inhibition of oxidative stress and increase in the efficiency of antioxidant system.

بررسی اثر پیش درمان فعالیت ورزشی هوازی منظم روی استرس اکسایشی بافت کبد ناشی از دوکسوروبیسین در موش‌های با نژاد ویستار: گروه‌های سنی مختلف

مقدمه: مطالعات قبلی اثرات جانبی دوکسوروبیسین  (DOX)روی بافت‌های سالم را تأیید کرده‌اند، اما اثر پیش درمان ورزش هوازی منظم در مهار سمیت کبدی ناشی از دوکسوروبیسین مشخص نیست. هدف از این مطالعه، بررسی اثر پیش درمان فعالیت ورزشی هوازی منظم روی استرس اکسایشی بافت کبد ناشی از دوکسوروبیسین در موش‌های با گروه‌های سنی مختلف بود.روش کار: 72 سر موش صحرایی نر به سه گروه سنی (سه و 30 ماه) تقسیم و دوباره به طور تصادفی به زیرگروه‌ها تقسیم شدند: کنترل DOX+ (20میلی‌گرم / کیلوگرم، 8 نفر)، تمرین+ DOX (T+DOX20میلی‌گرم / کیلوگرم، 8 نفر)، گروه تمرین+سالین (T+S) پروتکل تمرین شامل دویدن روی تردمیل به مدت 25 تا 39 دقیقه در روز و با سرعت 15 تا 17 متر در دقیقه، 5 روز در هفته و به مدت 3 هفته بود. تزریقDOX  و سالین 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین انجام شد و بافت‌ها 24 ساعت پس از تزریق جمع‌آوری شد.نتایج: نتایج نشان داد القاء DOX تأثیر معنی‌داری روی HSP70 بافت کبد موش‌های صحرایی در سنین مختلف (جوان، میانسال و مسن) نداشت (272/0P=). القاء DOX تأثیر معنی‌داری روی (002/0P=) MDA، (002/0P=) PC  و (002/0P=) GPX بافت کبد موش‌های صحرایی در سنین مختلف (جوان، میانسال و مسن) داشت. پیش درمان با ورزش هوازی تأثیر معنی‌داری بر تغییرات (001/0P=)HSP70 ، (001/0P=) MDA، (001/0P=) PC و (001/0P=) GPX در بافت کبد القاء شده باDOX  در موش‌های با سنین مختلف (جوان، میانسال و مسن) داشت. تفاوت معنی‌داری بین سطوح (741/0P=) HSP70، (539/0P=) MDA، (075/0P=) PC و (071/0P=) GPX در بافت کبد در موش‌های با سنین مختلف (جوان، میانسال و مسن) با پیش درمان و ورزش هوازی مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن است که حفاظت کبدی ناشی از تمرین طولانی مدت در موش‌های تحت درمان با DOX با مهار استرس اکسایشی و افزایش کارایی سیستم آنتی اکسیدانی همراه است.