ارایه یک مدل بر اساس متغیر های کمکی برای محاسبه کارایی و اثر بخشی ایستگاه های مترو شهر تهران در تحلیل پوششی داده ها با ورودی و خروجی های وابسته

کارایی نسبی مجموعه ای از واحد های تصمیم گیرنده با چندین ورودی و خروجی به کمک تحلیل پوششی داده ها به دست می آید. یکی از پیش فرض های اصلی مدل های کلاسیک تحلیل پوششی داده ها در نظر گرفتن هر واحد تصمیم گیرنده، به عنوان یک جعبه سیاه است. همچنین مستقل بودن ورودی ها و خروجی ها نسبت به هم می باشد. در این مقاله عملکرد ایستگاه های مترو شهر تهران را با لحاظ نمودن ساختار شبکه دو مرحله ای که در آن مرحله اول نشان دهنده کارایی و مرحله دوم نشان دهنده اثر بخشی آن می باشد، تعریف و سپس با توجه به وجود شاخص ها، ورودی وابسته به هم را در مرحله اول و دوم مدل های دو مرحله ای را اصلاح نموده و مدل حاصل را برای 71 ایستگاه مترو در شهر تهران بکار گرفته شده و در نهایت از این تعداد 3 ایستگاه کارا و 2 ایستگاه اثر بخش بوده اند. در مجموع از بین 71 ایستگاه هیچ ایستگاه مترویی دارای بهره وری یک نبوده است.

providing a model based on auxiliary variables for calculating the efficiency and effectiveness of metro stations in tehran in the analysis of data coverage with inputs and outputs

the relative efficiency of a set of decision makers with multiple inputs and outputs is obtained by analyzing data coverage. one of the main assumptions of the classic models of data envelopment analysis is to consider each decision maker as a black box. also, the independence of inputs and outputs is relative to each other. in this paper, the performance of subway stations in tehran is determined by considering the two stage network structure in which the first stage indicates efficiency and the second stage demonstrates its effectiveness, and then, with regard to the presence of indicators, the input depends on in the first and second stages, the two stage models were modified and the resulting model was used for 71 metro stations in tehran, and finally, 3 effective stations and 2 stations were effective. in total, of the 71 stations, no one of the metro stations have been operating efficiently.