بیشترین مقیاس بهره وری در مقایسه با تحقق تقاضا (مطالعه موردی در شرکت های بیمه)

علم اقتصاد به ظرفیت برنامه ریزی با مقیاس اقتصادی وابسته است. اقتصاد دانان ویژگی های تابع تولید را بررسی می کنند در حالی که مدیریت عملیاتی جامعه بر تحقق تقاضا متمرکز شده است تا از دست دادن فروش یا موجودی از کاهش هزینه ها جلوگیری کند و حداکثر سود حاصل شود. با این حال، شرکت هایی که کمبود ظرفیت دارند، نیاز به دستیابی به اندازه مقیاس اقتصادی و تقاضای تحقق آن به طور همزمان را دارند، به خصوص زمانی کهتقاضای شرکت  ها متغیر است.اما همیشه میزان تقاضای مشتری برابر با میزان خروجی نیست، میزان تقاضا ممکن است کمتر از ماکزیمم سطح خروجی بیشترین مقیاس بهره وری (mpss)، بین بیشترین سطح خروجی mpss و ماکزیمم سطح خروجی ها ویا بزرگتر از ماکزیمم سطح خروجی ها باشد. در این مقاله قصد داریم متناسب با هر سه سناریو عنوان شده سطح تقاضا، بیشترین مقیاس بهره وری را در مقایسه با تقاضای محقق شده برای شرکت های فعال بیمه در سال 1396 بیابیم. در واقع، کاربردی ازمقاله لی (2016) را در شرکت های بیمه در کشور ایران بررسی خواهیم کرد.