اثر عصاره آبی درمنه بر هورمون‌های جنسی، سایتوکین‌های التهابی و شاخص‌های استرس‌اکسیداتیو بافت تخمدان در موش صحرایی مدل سندرم تخمدان پلی‌کیستیک

سابقه و هدف: اختلالات هورمونی به همراه استرس اکسیداتیو و التهاب در بافت تخمدان موجب عدم تخمک گذاری در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک (pcos)می شود. با توجه به خواص آنتی اکسیدانی درمنه، این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره آبی درمنه بر سطح سرمی هورمون های جنسی، سایتوکین های التهابی و شاخص های استرس اکسیداتیو بافت تخمدان در موش صحرایی مدل سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 32 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار به 4 گروه مساوی گروه های شاهد، شاهد pcos و دو گروه مبتلا به pcos تحت تیمار با عصاره آبی درمنه (غلظت های 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. pcos با یک بار تزریق عضلانی استرادیول والرات (4 میلی گرم بر کیلوگرم) القاء شد. عصاره آبی درمنه به صورت داخل صفاقی به گروه های pcos تحت تیمار به مدت 24 روز تزریق شد. در پایان دوره درمان، سطوح سرمی lh، fsh، استرادیول، تستوسترون، tnf alpha;، il1 beta; و il6 و نیز سطوح آنزیم های sod،cat ، gpx و میزان mda در بافت تخمدان به روش الایزا اندازه گیری شد.یافته ها: در مقایسه با گروه شاهد pcos (lh: 2/52 ±14/30، fsh:0/28 ±2/35، استرادیول: 2/44 ±17/61، تستوسترون: 1/56 ±10/29، tnf alpha;: 4/35 ±178/65، il1 beta;: 5/17 ±121/52، il6: 5/83 ±162/28، sod: 1/84 ±20/51، cat: 3/7 ±64/42، gpx: 2/88 ±35/15 و mda: 3/4 ±87/32،) سطح بافتی mda (4/73 ±55/46)، سطوح سرمی هورمون های lh (1/36 ±8/26)، استرادیول (1/55 ±7/76)، تستوسترون (1/04 ±6/4) و سایتوکین های tnf alpha; (5/83 ±115/35)، il1 beta; (5/74 ±70/25) و il6 (4/52 ±89/15) در گروه تحت تیمار با غلظت 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی درمنه به طور معنی داری کاهش (0/008=p) و سطح سرمی هورمون fsh (1/21 ±7/52) و نیز میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی sod (5/19 ±71/58)،cat (5/11 ±128/3)، gpx (5/51 ±88/21) بافت تخمدان به طور معنی داری افزایش یافت (0/005=p).نتیجه گیری: عصاره آبی درمنه با کاهش سطح سرمی سایتوکین های التهابی و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی بافت تخمدان اثر مطلوبی بر بهبود پارامترهای هورمونی در موش های صحرایی مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک دارد.