مقایسه ضخامت اولتراسونیک عضله ماستر در افراد مبتلا به دندان قروچه و افراد سالم

سابقه و هدف: تعیین ضخامت عضله ماستر عامل مهمی برای تشخیص سلامت یا بیماری آن است. بررسی تغییرات ضخامت عضله ماستر با توجه به عملکرد آن روی مفصل تمپورومندیبولار، نقش بسزایی در تشخیص علت بسیاری از اختلالات این مفصل دارد. هدف ازاین مطالعه، مقایسه ضخامت ماستر در افراد مبتلا به دندان قروچه و افراد سالممی باشد.مواد و روش ها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 44 نفر در دو گروه (هر گروه 22 نفر، شامل 11 زن و 11 مرد) در محدوده سنی 3018 سال افراد سالم و دارای دندون قروچه انجام شد. افراد دارای شاخص توده بدنی نرمال، عدم وجود بیماری التهابی یا ضربه به مفصل تمپورومندیبولار، بدون سابقه جراحی در فک و صورت بودند. سونوگرافی ماستر، در وضعیت طاقباز خوابیده، با پروب خطی 12 مگاهرتز در راستای لاله گوش و عمود بر راموس ماندیبول روی بطن عضله انجام و ضخامت عضله بر حسب میلیمتر بدست آمد.یافته ها: ضخامت ماستر، در مبتلایان به دندان قروچه ( mm0/85 ±11/97) از افراد سالم (mm 2/2 ±10/76) بیشتر بود (0/01p<). ضخامت ماستر در مردان (به ترتیب mm 0/4 ±12/54و mm 0/25 ±11/44) بیشتر از زنان بود (به ترتیب mm 0/79 ±11/4 و mm 3/05 ±10/08) (0/038=p).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که ضخامت ماستر در افراد مبتلا به دندان قروچه بیش از افراد سالم و در مردان بیش از زنان است.