اثرعصاره هیدروالکلی آویشن بر افسردگی، درد و اختلالات حرکتی در مدل پارکینسون ایجادشده ازطریق 6- هیدروکسی دوپامین درموش‌های صحرایی

سابقه و هدف: بیماری پارکینسون یک اختلال نوروپاتولوژیک شایع است که به علت دژنراسیون نورون های دوپامینرژیک بخش متراکم جسم سیاه ایجاد می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره هیدروالکی آویشن بر برافسردگی،در دو اختلالات حرکتی ناشی از تزریق نوروتوکسین 6 هیدروکسی دوپامین در مدل پارکینسون در موش صحرایی نر می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 40 سر موش های صحرایی نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 250-200 گرم استفاده شد. موش های صحرایی به صورت تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ گونه ضایعه ای دریافت نکردند. گروه پارکینسونی (pd)، با تزریق یک طرفه 8 میکروگرم نوروتوکسین 6 هیدروکسی دوپامین در دﺳﺘﻪ ﻗﺪاﻣﯽ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﻣﻐﺰ (mfb) پارکینسونی شدند. گروه های سوم، چهارم و پنجم 7 روز پس از القای مدل پارکینسون با دوزهای 100، 200 و 400 عصاره آویشن به روش تجویز داخل معدی به مدت 14 روز تیمار شدند و سپس تست های رفتاری شامل تست کاتالپسی، شنای اجباری، روتارود، صفحه باز و صفحه داغ انجام شد. یافته ها: ایجاد مدل پارکینسونی از طریق تزریق 6 هیدروکسی دوپامین به موش های صحرایی سبب القای رفتار افسردگی، اختلالات حرکتی و درد شد(003/0=p). تیمار موش های پارکینسونی توسط عصاره آویشن در غلظت های 100، 200 و 400 سبب افزایش معنی دار تحمل به درد شد. عصاره آویشن در غلظت 400 میلی گرم بر کیلوگرم سبب بهبود علایم حرکتی در تست کانالپسی شد(002/0=p). نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه عصاره آویشن سبب بهبود درد و اختلالات حرکتی ناشی از مدل پارکینسون شد ولی اثری بر افسردگی نداشت