بررسی تاثیر هیپوکسی بر تغییرات بیان 107mir- در رده های سلولی سرطان معده 45mkn و ags

خلاصهسابقه و هدف: هیپوکسی در تومورهای جامد، علت اصلی مقاومت به درمان در سرطان است. بنابراین شناخت اندیکاتورهای مناسب جهت آگاهی از وضعیت هیپوکسی در تومور برای انجام روش های صحیح درمانی و آگاهی از پیش اگهی تومور بسیار مفید و ضروری است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییر بیان 107mir- به عنوان بیومارکر و اندیکاتور هیپوکسی و ارتباط آن با هیپوکسی در سلول های سرطان معده می باشد.مواد و روشها: در این تحقیق، رده سلولی سرطان معده 45mkn و ags از انستیتو پاستور تهران تهیه و درشرایط اکسیژن نرمال(95% o2 و 5% co2) و هیپوکسی (95% n2 و 5% co2) کشت داده شدند و در فواصل زمانی 24 و 48 ساعت بررسی بیان 107mir- و hif-1? انجام گرفت. یافته ها: با القای هیپوکسی در رده های سلولی بیان hif-1? در رده 45mkn با افزایش مدت زمان تیمار (24و48 ساعت)، به ترتیب 3/2 و 8/3 برابر افزایش پیدا کرد (002/0p= و 04/0p=) و در رده ags 2/2 و 8/3 برابر افزایش یافت (005/0p= و 03/0p=). همچنین بیان افزایش یافته 107mir- در رده 45mkn در این بازه های زمانی به ترتیب 2/2 و 1/3 برابر افزایش مشاهده شد (0001/0p= و 01/0p=) و در رده ags به ترتیب 4/2و 4 برابر افزایش داشت (0001/0p= و 002/0p=).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که القای هیپوکسی در رده های سلولی سرطان معده بر میزان تغییرات بیان 107mir- موثر است.