تاثیر آموزش بر رفتار تغذیه ای و تعداد گرگرفتگی در زنان پره منوپوز و منوپوز

سابقه و هدف: یایسگی با احتمال بروز مشکلات بسیاری همراه است و تغذیه به عنوان یکی از عوامل موثر در کاهش این مشکلات مطرح می باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی آموزش تغذیه بر عملکرد تغذیه ای و تعداد گرگرفتگی های زنان پری منوپوز و منوپوز انجام گرفت.مواد و روشها: این کارآزمایی بر روی 54 زن متاهل سالم پری منوپوز و منوپوز 60-45 ساله شهرستان کلیبر انجام گرفت. نمونه ها با روش بلوک بندی تصادفی به دو گروه 27 نفره تخصیص داده شدند. گروه اول سه جلسه آموزشی 45 الی60 دقیقه ای بصورت هفتگی در ارتباط با تغذیه به روش سخنرانی دریافت کردند و برای گروه کنترل مداخله ای انجام نگرفت. چک لیست ثبت تعداد گرگرفتگی و زیر دامنه تغذیه پرسشنامه ?hplp- توسط هر دو گروه قبل از مداخله و 8 و 12 هفته بعد از مداخله، تکمیل و بررسی گردید. محدوده نمره نیز از 40-10 بود. (6n2012111210324irct:)یافته ها: در گروه مداخله 27 نفر (100%) و در گروه کنترل 26 نفر (3/96 %) مطالعه را تا پایان ادامه دادند. میانگین نمره پایه رفتار تغذیه ای در گروه آموزش 4/3±7/14 و گروه کنترل 8/3±8/14، از نمره قابل دستیابی 40-10 بود که تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (910/0p=). با تعدیل نمره رفتار تغذیه ای قبل از مداخله، میانگین نمره رفتار تغذیه ای به طور معنی داری در گروه آموزش در پایان هفته 8 [001/0 > ,p 7/7 (0/9-4/6, 95%ci)] و هفته 12پس از مداخله [001/0 > ,p(3/10-4/7) 9/8] بیشتر از گروه کنترل بود (05/0 > p). همچنین با تعدیل تعداد گرفتگی قبل از مداخله، تفاوت معنی داری از نظر تعداد گرگرفتگی بین دو گروه مداخله و کنترل در پایان هفته 8 [001/0=,p (4/0- - 5/1-)1-] و هفته [001/0 > ,p (5/1- - 1/3-)3/2-] پس از مداخله وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که آموزش تغذیه ای در زنان منوپوز و پری منوپوز در بهبود رفتار تغذیه ای و کاهش تعداد گرگرفتگی موثر می باشد.