گزارش یک مورد هیدروسل ثانویه به شانت مغزی صفاقی

سابقه و هدف: شانت مغزی صفاقی (ونتریکولوپریتونه آل) معمول ترین روش برای درمان هیدروسفالی است، هر چند عوارضی هم به طور مکرّر برای این عمل جراحی از جمله قرارگیری نابجای کاتتر صفاقی شانت در روده ها، واژن، ناف و اسکروتوم ذکر می گردد. در این مطالعه یک مورد نادر از قرارگیری کاتتر در اسکروتوم معرّفی می گردد. گزارش مورد: شیرخوار 2ماهه ای با تشخیص هیدروسفالی مادرزادی در بخش جرّاحی اعصاب بیمارستان امام خمینی(ره) ارومیه تحت عمل جراحی جهت قراردادن شانت مغزی صفاقی (ونتریکولوپریتونه آل) قرار گرفت. بیمار بدون عارضه خاصی مرخص شد. بیمار در3 ماه اول بعد ازجراحی بصورت ماهیانه ویزیت شد که مشکلی نداشت تا اینکه هفت ماه بعد از عمل جراحی شانت، والدین کودک متوجه تورم ناحیه اسکروتوم شدند و پس از انجام رادیوگرافی ساده سر صفاقی در ناحیه اسکروتوم مشاهده گردید و کودک با تشخیص هیدروسل ثانویه به شانت تحت عمل جراحی قرار گرفت که ابتدا سرصفاقی شانت اصلاح شد، سپس بیمار توسط جراح اطفال تحت عمل جراحی جهت ترمیم فتق اینگوینال قرار گرفت، بیمار 3 روز بعد از جراحی بدون عارضه خاصی مرخص گردید و در سیر بالینی بیمار تا یکسال عارضه دیگری مشاهده نشد. نتیجه گیری: هر چند قرارگیری کاتترصفاقی شانت در اسکروتوم یک یافته نادر است ولی عمل جراحی فوری جهت بستن مجرای واژینالیس باز و اصلاح وضعیت کاتتر برای جلوگیری از اختلال در عملکرد شانت قویاً توصیه می گردد.