گزارش یک مورد آدنوکارسینومای پروستات با متاستاز به غدد لنفاوی پاراآیورتیک و لگن

سابقه و هدف: آدنوکارسینومای پروستات شایع ترین نیوپلاسم در آقایان است. بیشترین محلهای متاستاز، معمولا استخوانها، ریه و غدد لنفاوی لگنی می باشد. مشخص شدن غدد لنفاوی متاستاز یافته از سرطان پروستات با حساسیت و اعتماد لازم دارای اهمیت فراوان است. گزارش مورد: بیمار مرد 65 ساله ای است که با کاهش وزن حدود 15 کیلوگرم از سه ماه قبل و درد شکمی، درد و تورم بیضه راست همراه با اشکال در ادرار کردن مراجعه نموده است. در معاینه بالینی، غدد لنفاوی اینگوینال راست قابل لمس بوده، آزمایشهای فونکسیون کلیوی و کبدی طبیعی ذکر شده، و آنتی ژن اختصاصی پروستات ng/ml2/10 گزارش گردید. در سونوگرافی و سی تی اسکن شکم و لگن، توده های لگنی در طرف راست و غدد لنفاوی پاراآیورتیک مشاهده شد. در توشه رکتال قوام پروستات طبیعی بود، بیمار تحت بیوپسی با گاید سونوگرافی قرار گرفت که جواب نمونه ها آدنوکارسینومای پروستات با ضریب گلیسون 10 گزارش شده است. بدلیل یافته های غیر معمول در سی تی اسکن و ضریب گلیسون بالا، کاهش وزن شدید و لنفادنوپاتی شکمی، مشاوره انکولوژی داده شد. سپس، راههای مختلف جهت درمان به بیمار پیشنهاد شد که در نهایت ارکیدکتومی دو طرفه انجام شد. یک ماه پس از ارکیدکتومی، توده های داخل شکمی محو گشته و علایم شکمی تخفیف یافت، در ضمن مقدار آنتی ژن اختصاصی پروستات ng/ml 34/0 شد، وزن بیمار نیز حدود 5کیلو گرم افزایش یافت و حال عمومی بیمار پس از 6 ماه پیگیری خوب بود. نتیجه گیری: در بیماران مسن با کاهش وزن، ضعف و غدد لنفاوی شکمی، نیاز به بررسی دقیق بالینی، بخصوص از نظر کانسر پروستات می باشد