اثر عصاره آبی هویج (Daucus carota) بر انقباضات ایلیوم موش صحرایی نر

سابقه و هدف: یکی از کاربردهای هویج در طب سنتی، درمان تحریک و التهاب مجاری گوارشی می باشد. همچنین اثر ضدانقباضی عصاره این گیاه برعضله صاف رحم نیز به اثبات رسیده، اما از آنجاییکه در ارتباط با تاثیر آن بر حرکات روده ای تحقیقی انجام نپذیرفته در این مطالعه تاثیر عصاره آبی هویج بر انقباضات ایلیوم موش صحرایی نر مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (300-200گرم)، در 4 گروه (پتاسیم کلراید kcl، باریم کلرایدbacl2، پروپرانولول و نالوکسان) قرار گرفتند؛ بعد از بازکردن شکم، قطعات cm5/1 از ایلیوم جدا شده در حمام بافت محتوی ml10محلول تایرود تحت 1 گرم کشش قرار داده شدند. پس از ایجاد انقباض بوسیله (mm60) kcl و (mm4) bacl2 اثر غلظت های تجمعی عصاره آبی هویج (1/0تا8/0mg/ml) بر انقباض ایجاد شده در هر گروه مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در گروه های پروپرانولول mµ1 و نالوکسانmµ1 قطعات جدید ایلیوم توسط داروهای ذکر شده به صورت جداگانه انکوبه شده و پس انقباض توسط (mm60) kcl عملکرد غلظت های تجمعی عصاره در هر گروه ثبت و بررسی گردید.یافته ها: غلظت های تجمعی عصاره به صورت وابسته به دوز عملکرد ضدانقباضی داشته و غلظت تجمعی mg/ml8/0 از این عصاره به طور معنی داری انقباضات ایجاد شده توسط پتاسیم کلراید (8/6±33/33) و باریم کلراید (10±4/41) را کاهش داد (001/0p < ). همچنین انکوبه کردن بافت با پروپرانولول و نالوکسان تاثیری بر روند اسپاسمولیتیک عصاره نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه داد که اثر ضدانقباضی عصاره آبی هویج بدون دخالت گیرنده های بتاآدرنرژیک و اپیوییدی صورت گرفته و احتمالا این اثر ناشی از دخالت در عملکرد کانال های کلسیمی می باشد.