بررسی برخی شاخص های ایمنی در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بابل، 1389

سابقه و هدف: بیمارستان مجموعه‌ای پویا و زنده است، بنابراین موقعیت ساختمان‌، ارزیابی ساختمان، کارکنان و پرسنل،‌ تجهیزات و مدیریت صحیح، همگی در بررسی ایمن سازی بیمارستان حایز اهمیت هستند. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت ایمنی بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بابل درسال 1389 انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در کلیه بخش های درمانی و تشخیصی بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1389 (تعداد 6 بیمارستان) انجام شد. اطلاعات در چک لیستی (بلی و خیر)، از طریق مشاهده مستقیم پژوهشگر و نیز مصاحبه با مدیران و مسیولین بخش ها و واحدهای مختلف تکمیل گردید. نحوه پاسخگویی به هر یک از سیوالات به صورت بلی و خیر بود که در صورت جواب بلی درصدی از نمره 100% به تناسب تعداد سیوالات کسب می نماید. در صورتی که نمره اکتسابی مساوی و زیر 9/49% باشد وضعیت ایمنی بیمارستان ضعیف، بین50 تا 99/79% متوسط و مساوی و بالاتر از 80% خوب در نظر گرفته شد یافته ها: میانگین نمره اکتسابی وضعیت ایمنی بیمارستان های مورد مطالعه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بابل 18%±59% بود. بین وضعیت ایمنی بیمارستان با قدمت، تعداد تخت بیمارستان، درصد اشغال تخت و تاریخ آخرین بازسازی ارتباط معنی داری وجود نداشت. در زمینه سازماندهی کنترل عفونت میانگین نمره 3/7%±1/84% و مواجهه با حوادث اضطراری میانگین نمره 1/2%±5/53% بود، همچنین میانگین امتیاز هماهنگی ایمنی نیز 2/24%±5/61% بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بابل از نظر کنترل عفونت در حد خوب قرار داشته و در بقیه شاخص ها نیز متوسط رو به بالا می باشند.