بررسی علل حملات تشنجی در بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان روحانی بابل(90- 1388)

سابقه و هدف: تشنج یک اختلال فیزیولوژیک کارکردی گذرای مغزی و ناشی از دشارژهای الکتریکی غیر طبیعی گروهی از نرونهای قشر مغز است که شکل آن بستگی به عملکرد و جایگزینی این نرونها دارد. حملات تشنجی از علل شایع مراجعه بیماران به اورژانس بوده که شناخت علل حملات تشنجی می تواند در درمان و پیشگیری از بروز این حملات موثر باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی علل حملات تشنجی در بیماران اورژانس انجام گردید. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر، پرونده تمامی بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان آیت ا.. روحانی بابل با تشخیص حملات تشنجی از سال 90-1388 مورد بررسی قرار گرفت. پرسشنامه ای در سه بخش شامل علل اولیه (اپی لپسی ضایعات عروق مغزی، ضربه مغزی و تومور مغزی) علل ثانویه (اپی لپسی، مسمومیت ها، عفونت ها، اختلالات متابولیتی و اختلالات الکترولیتی) و موارد دیگر (حملات تشنجی غیرواقعی، قطع داروهای تشنجی و بی علت) برای هر بیمار تکمیل گردید و سپس اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از 213 بیمار مورد مطالعه 138 نفر مرد (8/64%) و 75 نفر زن (2/35%) بودند که میانگین سنی بیماران 8/20±5/38سال بود. بیشترین علل حملات تشنجی 77 مورد (1/36%) صرع، 45 مورد (1/21%) بی علت و سایر موارد نیز شامل مسمومیت ها (8/11%)، ضایعات عروقی مغزی (8/9%) حملات تشنجی غیر واقعی (4/8%)، تومورهای مغزی (3/3%)، اختلالات الکترولیتی (8/2%)، اختلالات متابولیک (8/2%) و ضربه های مغزی (9/%) بوده است. در 3/2% موارد نیز علل متفرقه موجب بروز حملات تشنجی شده اند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بیشترین علل حملات تشنجی در بیماران مورد بررسی بیماری صرع بوده و علل عروقی مغزی، مسمومییت ها و تشنج های غیر واقعی نیز در بیماران نسبتا بالا بوده لذا کنترل منظم بیماران به خصوص مبتلایان به صرع در کاهش میزان بروز حملات تشنجی موثر خواهد بود.