بررسی شاخص DMFT مولر اول دایمی در دانش آموزان12ساله شهر بابل در سال 91-1390

خلاصهسابقه و هدف: متداول ترین و مهم ترین مقیاس اپیدمیولوژیک برای سنجش پوسیدگی دندانی شاخص dmft است، که به عنوان یک معیار مهم جهت نشان دادن وضعیت سلامت دهان و دندان استفاده می شود و نقش مهمی در تصمیم گیری های بهداشتی دارد. هدف از این تحقیق ارزیابی شاخصdmft مولر اول دایمی در دانش آموزان 12 ساله شهر بابل می باشد تا در برنامه ریزی های بهداشتی درمانی مورد استفاده قرار گیرد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 440 نفر از دانش آموزان 12 ساله (از هر جنس 220 نفر) مدارس دولتی شهر بابل که به روش نمونه گیری به صورت خوشه ای و تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام گردید. معاینه افراد روی صندلی معمولی، در نور طبیعی و با استفاده از آینه و سوند یکبار مصرف، توسط دانشجویان سال آخر دندانپزشکی صورت گرفت و اطلاعات بدست آمده در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. برای مشاهده هر دندان پوسیده، از دست رفته و پرشده در هر دندان مولر اول دایمی عدد 1 داده شد. در پایان این اعداد برای به دست آوردن dmf6 هر فرد با هم جمع شده و مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: میزان شاخص dmf6 از صفر تا 4 متغیر بود و میانگین آن 2±59/1 به دست آمد. در پسران (84/1) به طور معنی داری بیشتر از دختران (36/1) بود (002/0p=). هم چنین نتایج نشان داد که دندان های پوسیده 4/80% (دختران 1/85% و پسران 8/68%) دندان های کشیده شده 7/6% (دختران 3/4% و پسران 4/8%) و دندان های ترمیم شده 8/12% (دختران6/10% و پسران8/22% ) از شاخصdmft را تشکیل دادند که تفاوت بین دختران و پسران معنی دار بود (008/0=p). تعداد دندانهای مولر اول دایمی پوسیده در فک پایین بیشتر از فک بالا و در سمت راست بیشتر از سمت چپ بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان شاخص dmft6 در دانش آموزان 12 ساله شهر بابل بالا می باشد. بنابراین برنامه ریزی در زمینه بهداشت دهان و دندان ضروری بنظر می رسد.