ارزیابی سفالومتریک ابعاد راه‌های هوایی در بیماران با روابط ورتیکالی مختلف فکین

سابقه و هدف: آگاهی از ابعاد هوایی در روند تشخیص و برنامه‌ریزی درمان بیماران ارتودنسی حائز اهمیت می‌باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی سفالومتریک ابعاد راه‌های هوایی در بیماران با روابط ورتیکالی مختلف فکین در مراجعین به کلینیک تخصصی دانشکده دندانپزشکی بابل انجام گردید.مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی تعداد 150 گرافی لترال سفالومتری که پیش از درمان ارتودنسی از بیماران 18 تا 25 سال گرفته شده، انجام گردید. بیماران بر اساس زاویه fma وjarabak index  در سه گروه برابر 50 تایی بر اساس الگوی اسکلتی عمودی تقسیم گردیدند. عرض راه‌های هوایی فوقانی (up) و تحتانی (lp) با استفاده از آنالیز مک نامارا به صورت میلی‌متر اندازه‌گیری شد. همچنین عرض نازوفارنکس (pns-upw)، اوروفارنکس (u-mpw) و هایپوفارنکس (v-lpw) نیز با اندازه‌گیری به صورت میلی‌متر ثبت و در سه گروه مقایسه گردید.یافته‌ها: جمعیت مورد مطالعه شامل 43 نفر مرد و 107 نفر زن با میانگین سن 2/50±20/39 سال بوده است. نتایج ارتباط معنی‌داری بین ابعاد راه هوایی فوقانی، نازوفارنکس و اوروفارنکس در بین گروه‌های ورتیکالی نشان داد (به ترتیب 0/001=p و 0/001=p و 0/015=p). تمامی این پارامترها در گروه hyperdivergent به طور معنی‌داری کمتر از دو گروه دیگر بود و بین دو گروه hypodivergent و normodivergent ارتباط معنی‌داری یافت نشد. میانگین راه هوایی فوقانی در گروه normodivergent، 3/05±13/62 بوده است. به علاوه ابعاد راه هوایی تحتانی و هایپوفارنکس اختلاف معنی‌داری در بین گروه‌های ورتیکالی نداشتند.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بیماران hyperdivergent راه هوایی فوقانی باریک‌تری دارند. با این حال ابعاد راه هوایی تحتانی تحت تاثیر فاکتورهای الگوی رشد عمودی نیست.

cephalometric analysis of airway dimensions in patients with different vertical jaw relations

background and objective: knowledge of airway dimensions is important in the process of diagnosing and planning the treatment of orthodontic patients. therefore, this study was conducted with the aim of performing cephalometric anlysis of airway dimensions in patients with different vertical jaw relations in the specialized clinic of babol dental school.methods: this cross-sectional study was conducted on 150 lateral cephalometric radiographs taken from patients aged 18 to 25 before orthodontic treatment. based on the fma angle and jarabak index, the patients were divided into three groups of 50 according to the vertical skeletal pattern. the width of the upper (up) and lower (lp) airways was measured in millimeters using mcnamara’s analysis. moreover, the width of the nasopharynx (pns-upw), oropharynx (u-mpw) and hypopharynx (v-lpw) was recorded in millimeters and compared in three groups.findings: the studied population included 43 men and 107 women with a mean age of 20.39±2.50 years. the results showed a significant relationship in the dimensions of the upper airway, nasopharynx, and oropharynx between the vertical groups (p=0.001, p=0.001, and p=0.015, respectively). all these parameters in the hyperdivergent group were significantly lower than the other two groups, and no significant relationship was found between the hypodivergent and normodivergent groups. the mean upper airway in normodivergent group was 13.62±3.05. in addition, the dimensions of the lower airway and hypopharynx were not significantly different between the vertical groups.conclusion: the results of the study showed that hyperdivergent patients have a narrower upper airway. however, lower airway dimensions are not affected by vertical growth pattern factors.