تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر خودکارآمدی، کیفیت زندگی و رژیم درمانی بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر

سابقه و هدف: بیماری های قلبی عروقی علت اصلی درصد زیادی از مرگ و میر ها در دنیاست. با بهبود در بقاء بیماران عروق کرونر طی دهه های اخیر، برنامه های خود‌ مراقبتی مستمر (آموزش و پیشگیری) بیشتر توصیه می شوند. این تحقیق با هدف تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی، خودکارآمدی و تبعیت از رژیم ‌درمانی بیماران تحت جراحی عروق کرونر انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه ‌تجربی به صورت تک ‌گروهی از نوع مداخله ای قبل و بعد بر روی 85 نفر از بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر در بیمارستان‌ های تامین اجتماعی تهران در سال 1395 انجام شد. اطلاعات بر اساس پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک، کیفیت زندگی مک نیو (پایین‌‌ ترین نمره 27 و بالاترین نمره 189)، خودکارآمدی عمومی، (پایین ترین نمره 10 و بالاترین نمره 40) و پرسشنامه پژوهشگر ساخته رژیم‌ درمانی (3 حیطه رژیم ‌غذایی، رژیم‌ دارویی و فعالیت ‌بدنی)، (نمره هر حیطه 1000 درصد، تبعیت نامطلوب: کمتر از 50% کل نمره، تبعیت مطلوب: بیش از 75% کل نمره)، گرد آوری شد. مداخله بر اساس مدل مراقبت پیگیر (آشنا سازی، حساس ‌سازی، کنترل، ارزشیابی) بود. جلسات آموزشی طی 4 هفته برگزار شد (مرحله 1 و 2) و طی 8 هفته بعد از آن، کنترل و ارزشیابی انجام شد. پرسشنامه ها قبل و 3 ماه پس از اجرای مداخله توسط بیماران تکمیل و مورد تجزیه ‌و‌ تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته‌ ها نشان داد نمره کیفیت زندگی، خودکارآمدی و رژیم‌ درمانی بیماران قبل از مداخله به ترتیب 3/55 ±72/08، 2/48 ±25/08 و 9/61 ±180/18 بود که پس از مداخله به 0/63 ±85/13، 1/11 ±38/76 و 2/36 ±287/94 تغییر یافت. تفاوت معنی دار آماری بین میانگین نمره خودکارآمدی، کیفیت زندگی و رژیم‌ درمانی قبل و پس از مداخله وجود داشت (0/001>p).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، الگوی مراقبت پیگیر بر افزایش کیفیت زندگی، خودکارآمدی و رژیم درمانی بیماران تاثیر مثبت داشته است.

The Effect of Continuous Care Model on Self-Efficacy, Quality of Life and Treatment Regimen of Patients Undergoing Coronary Artery Bypass Graft

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Cardiovascular disease is the leading cause of a large percentage of deaths worldwide. With the improvement in the survival of coronary artery disease patients in recent decades, continuous selfcare programs (based on education and prevention) are increasingly recommended. The aim of this study was to evaluate the effect of continuous care model on quality of life, selfefficacy and adherence to the treatment regimen of patients undergoing coronary artery bypass graft.METHODS: This quasiexperimental study was performed with a single group before and after the intervention among 85 patients undergoing coronary artery bypass grafting in Tehran Social Security hospitals in 2016. Data were collected based on demographic questionnaires, McNew quality of life (lowest score 27 and highest score 189), general selfefficacy (lowest score 10 and highest score 40), and researchermade regimen questionnaire (3 areas of diet, medication, and physical activity), (score of each domain 0100%, undesirable adherence: less than 50% of the total score, desirable adherence: more than 75% of the total score). The intervention was based on the continuous care model (orientation, sensitization, control, evaluation). Training sessions were held for 4 weeks (stages 1 and 2) while control and evaluation were performed during 8 weeks after that. Questionnaires were completed and analyzed by patients before and 3 months after the intervention.FINDINGS: The results showed that the scores of quality of life, selfefficacy and treatment regimen of patients before the intervention were 72.08 ±3.55, 25.08 ±2.48 and 180.18 ±9.61, respectively, and after the intervention were 85.13 ±0.63, 38.76 ±1.11, and 287.94 ±2.36, respectively. There was a statistically significant difference between the mean score of selfefficacy, quality of life and treatment regimen before and after the intervention (p<0.001).CONCLUSION: According to the results of this study, the continuous care model has a positive effect on increasing the quality of life, selfefficacy and treatment regimen of patients.