اثر نانوذرات کرایزین در جلوگیری از رشد سلول های سرطانی mcf-7

سابقه و هدف: کرایزین یک ترکیب طبیعی و فعال از لحاظ بیولوژیکی است که از گیاهان، عسل و پروپولیس استخراج می گردد. از آنجائیکه کرایزین دارای فعالیت های فارماکولوژیکی از جمله خصوصیات آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و ضدسرطانی است. این مطالعه به منظور مقایسه اثر کرایزین و نانوذره آن بر سلولهای سرطان پستان(michigan cancer foundation7) انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه نانوذره کرایزین با استفاده از کیتوزان تهیه و در ادامه نانو ذره تهیه شده در آب حل شد و اثرات سایتوتوکسیسیتی غلظت های 20، 40 و 80 میکرومولار و کرایزین محلول در دی متیل سولفوکساید (dmso) در همین غلظتها بر سلول های mcf7 بررسی شد. زیستایی سلول ها با استفاده از آزمایش سنجش mtt بعد از 24، 48 و 72 ساعت اندازه گیری و با زیستایی نمونه های کنترل مقایسه گردید. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کرایزین و نانوذره کرایزین از رشد و تکثیر رده سلولی mcf7 سرطان پستان ممانعت نمود. این اثرات وابسته به غلظت کرایزین و نانو ذره آن بوده و نشان داده شد که نانو ذره کرایزین در غلظت 40 میکرومولار در 72 ساعت بعد از اثردهی بر سلولها با p<0.001معنی دار می باشد در صورتی که در همین غلظت در 48 و 24 ساعت بعد با p<0.01 معنی دار می باشد. ic50 نانوذره کرایزین تقریباً برابر با 40 میکرومولار می باشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که نانوذره کرایزین در محیط آزمایشگاهی، فعالیت ضدتکثیری بر روی سلول های سرطانی پستان از خود نشان داده و اثر آن از کرایزین بیشتر می باشد.