تاثیر تاموکسیفن بر سلول های سرطانی پروستات در محیط آزمایشگاه

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای سرطان پروستات و تاثیر آندروژن ها در پیشرفت آن، این مطالعه به منظور بررسی اثرات مهاری تاموکسیفن بعنوان یک آنتی آندروژن، بر سرطان پروستات انجام شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی رده سلولی (pc3) انسانی از انستیتو پاستور خریداری شد. غلظت های 0، 3/25، 7/5، 15، 30 و 60 میکرومولار تاموکسیفن بر روی سلولها اثر داده شد و تستهای زنده مانی، مهاجرت، کولونی زایی و تغییرات مورفولوژیک سلولی به ترتیب با روش های mtt، wound healing، کولونی زایی و رنگ آمیزی گیمسا بررسی شدند.یافته ها: مقدار ic50 تاموکسیفن با غلظت 15 میکرومولار و در زمان 24 ساعت با ضریب رگرسیون 90/0 بدست آمد. نتایج نشان داد که تاموکسیفن بطور معنی داری باعث مهار تکثیر با 0/6 ±7/3 کلونی نسبت به 100 کلونی کنترل (0/03p<) و مهاجرت با قطر شیار1/5 ±278/4 میکرومتر نسبت به 0/9 ±89/68 میکرومتر کنترل (0/01p<) در دوز 15 میکرومولار می شود. درمان سلول ها با دوز 15 میکرومولار نیز در مقایسه با گروه کنترل باعث ایجاد تغییرات در هسته و سیتوپلاسم و ایجاد آپوپتوز می گردد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تاموکسیفن دارای اثرات مهاری معنی داری بر روی سلول pc3 پروستات می باشد و می تواند بعنوان یک راه مناسب در جهت درمان سرطان پروستات مورد توجه قرار گیرد.