مقایسه اثر عصاره آبی مرزنجوش (origanum vulgar) و ویتامین c در کنترل آسیب کلرید کادمیوم در بافت بیضه موش صحرایی نر

سابقه و هدف: کادمیوم یکی از آلایندهای موجود در اکوسیستم ها است. این فلز سنگین به عنوان یک توکسین بر سیستم تولیدمثل اثر گذاشته و سبب تخریب روند اسپرماتوژنز می شود. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر عصاره آبی مرزنجوش و ویتامین c بر آسیب کلریدکادمیوم در بافت بیضه می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در 5 گروه 6 تایی انجام شد. گروه کنترل کلریدکادمیوم 2 میلی گرم بر کیلوگرم تک دوز صفاقی، آزمایش اول کلریدکادمیوم به همراه 250 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین c، آزمایش دوم، سوم و چهارم کلریدکادمیوم و عصاره آبی مرزنجوش 125، 250 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم داخل صفاقی روزانه به مدت 10 روز تجویز شد. در پایان دوره، حیوانات وزن گیری شدند. در نمونه سرم جداشده از خون قلب ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم و در بافت بیضه، مالون دی آلدئید اندازه گیری شد. بعد از رنگ آمیزی، سلول های بافت بیضه شمارش شد.یافته ها: بیشترین غلظت مالون دی آلدئید در گروه کنترل 0/018 ±1/4 و کمترین در آزمایش چهارم 0/03 ±0/93 میکرومول بر میلی لیتر مشاهده شد. ظرفیت آنتی اکسیدان کمترین در کنترل 40/76±796/41 و بیشترین در آزمایش چهارم 51/45±1198/91 میکرومول بر میلی لیتر بود. اختلاف آماری معنی داری در غلظت مالون دی آلدئید و ظرفیت آنتی اکسیدان بین آزمایش اول با آزمایش سوم دیده نشد(0/076=p). میانگین سلولهای بافت بیضه از جمله (سرتولی، اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و لیدیک) در آزمایش سوم بیشترین تعداد و در کنترل کمترین تعداد بوده و این اختلاف معنی دار بود (0/048=p).نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه عصاره آبی مرزنجوش در کنترل آسیب استرس اکسیداتیو کادمیوم وارده به بیضه در دوز یکسان 250 میلی گرم بر کیلوگرم عملکرد بهتری نسبت به ویتامین c خواهد داشت.