تاثیر هشت هفته تمرین در آب بر sirt1، pgc-1α و درصد چربی در مردان چاق

سابقه و هدف: sirt1 و pgc-1α دو عاملی هستند که باعث افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن شده که می توانند باعث بهبود التهاب و رادیکال های آزاد در چاقی شوند. لذا این مطالعه به منظور تعیین تاثیر هشت هفته تمرین درآب بر سطوح سرمی sirt1، pgc-1α و درصد چربی در مردان چاق انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی افراد چاق (bmi=30، waist-to-height ratio (whtr)>0.5) با استفاده از فراخوان و به صورت داوطلبانه به طور تصادفی به دو گروه تمرین درآب (11 نفر) و کنترل (11نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل 3 جلسه در هفته و به مدت هشت هفته با شدت تمرین بین 60 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه بود. bmi، درصد چربی و وزن آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله بررسی شد. نمونه های خون سیاهرگی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای سنجش sirt1 و pgc-1α مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: بررسی ها نشان داد که مقادیر pgc-1α از 7/7 به 8/57 و مقادیر sirt1 از 11/31 به 12/6 رسید که این افزایش در گروه تمرین به نسبت گروه کنترل معنی دار بود (0/001>p). همچنین درصد چربی و زن آزمودنی ها در گروه تمرین به ترتیب از 30/2 به 27/83 و از 94/7 به 92/2 رسید که این کاهش به نسبت گروه کنترل معنی دار بود بود (0/001>p).نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاضر انجام تمرینات در آب می تواند باعث افزایش سطوح sirt1 و pgc-1α و کاهش در وزن و درصد چربی گردد.