اثر محافظتی روی (zn) بر سمیت کبدی ایجاد شده توسط آرسنیک (ar) در طی دوره جنینی و شیردهی نوزاد موش صحرایی

سابقه و هدف: آرسنیک (ar) بعنوان یک عامل استرس اکسیداتیو در دوره بارداری و شیردهی می تواند موجب ناهنجاری در نوزاد گردد. از سوی دیگر شواهد حاکی از خاصیت آنتی اکسیدانتی روی (zn) می باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر محافظتی zn بر سمیت کبدی ناشی از ar در طی دوره جنینی و شیردهی نوزاد رت انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 24 سر رت ماده از بین 35 موش که پس از جفت گیری بارداری آنها تایید شد، بطور تصادفی در 4 گروه 6 تایی شامل گروه i کنترل (بدون مداخله)، ii روی (zn) (mg/kg 20)، iii آرسنیک (ar) (mg/kg 5) و iv آرسنیک+روی (ar+zn) تقسیم شدند. تجویز zn و ar روزانه و به طریقه گاواژ در کل طول مطالعه بود. در پایان مطالعه، کبد نوزادان خارج و جهت سنجش فاکتورهای بیوشیمیایی مالون دی آلدئید (mda) و گلوتاتیون (gsh) و نیزمطالعه هیستوپاتولوژیکی که در یک بازه زمانی واحد جنینی و نوزادی در معرض هر دو ماده مذکور قرار گرفته بودند، استفاده شد. یافته ها: میانگین mda و gsh در گروه ar بترتیب 7/2 ±41/56 و 1/36±7/05 و نیز در گروه ar+zn بترتیب 1/84±26/26 و 1/34±13/79 برآورد سد(p<0.05). همچنین نتایج هیستوپاتولوژیکی با توجه به سیستم نمره دهی بافتی، در گروه ar+zn نسبت به ar معنی دار بود(p<0.01). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که zn بعنوان یک آنتی اکسیدانت می تواند اثرات سمی و تراتوژنیکی حاصل از تماس با ar در طی دوره بارداری و شیردهی را کاهش دهد.