ارتباط دریافت غذایی بتا-کاروتن و بتا-کریپتوگزانتین با بروز مقاومت انسولین در بزرگسالان: مطالعه قند و لیپید تهران

زمینه و هدف : بتاکاروتن و بتاکریپتوگزانتین با داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی خود ممکن است باعث کاهش مقاومت انسولینی شوند. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین دریافت غذایی بتاکروتن و بتاکریپتوگزانتین با خطر بروز مقاومت انسولینی در بزرگسالان انجام شد.روش بررسی : این مطالعه همگروهی آینده نگر در قالب مطالعه قند و لیپید تهران بر روی 938 نفر (421 مرد و 517 زن) بین سنین 19 تا 82 سال انجام شد. ارزیابی دریافت های غذایی با استفاده از یک پرسشنامه نیمه کمی بسامد خوراک ارزیابی شد. میانگین روزانه دریافت غذایی بتاکاروتن و بتاکریپتوگزانتین اندازه گیری گردید. سطح سرمی گلوکز و انسولین در ابتدای مطالعه و بعد از 3 سال پیگیری اندازه گیری و نمایه مقاومت به انسولین محاسبه گردید. به منظور تعیین خطر بروز مقاومت به انسولین در سهک های دریافت غذایی بتاکاروتن و بتاکریپتوگزانتین، آزمون لجستک رگرسیون با تعدیل اثر متغیرهای مخدوشگر استفاده شد.یافته ها : میانگین سن افراد در ابتدای مطالعه 12.1 plusmn;40.7 سال بود. پس از سه سال پیگیری، دریافت بالاتر بتاکاروتن به طور معنی داری با کاهش خطر مقاومت به انسولین همراه بود (95% ci= 0.250.72, or=0.42, pvalue for trend=0.01). همچنین دریافت بالای بتاکریپتوگزانتین به طور معنی داری با کاهش خطر مقاومت انسولینی همراه بود (95% ci= 0.300.84, or=0.51, pvalue for trend=0.01).نتیجه گیری : دریافت بالاتر بتاکاروتن و بتاکریپتوگزانتین از منابع غذایی می تواند با کاهش خطر بروز مقاومت به انسولین در افراد بزرگسال همراه باشد.