نتایج روش های مختلف درمان در لنفوهای هوچیکن مراحل اولیه بالای دیافراگم در شمال شرق ایران

زمینه و هدف: در مورد روش درمان مناسب برای بیماری هوچکین درمراحل اولیه هنوز بحث وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج روش های مختلف درمان در لنفومای هوچکین مراحل اولیه بالای دیاقراگم بود.روش بررسی: پرونده پزشکی 105بیمار مناسب ( 49، مرحله یک - 59 ، مرحله دو ) که در بخش رادیوتراپی انکولوژی بیمارستان های قائم و امید مشهد بین بهار 1374 تا بهار 1379 درمان شده بودند ، به صورت گذشته نگر بررسی شد. 26 بیمار علائم b و 5 نفر توده حجیم مدیاستینال داشتند . درمان بیماران شامل شیمی درمانی تنها ( 43 مورد )، پرتو درمانی تنها ( 46 مورد ، 40 مانتل و 6 پرتو درمانی تمام غدد لنفاوی‌ ) و درمان ترکیبی (16مورد) بود. میزان های بقا با مدل kaplan - meier بررسی شد. تست log-rank برای مقایسه میزان های بقا بین گروه های مختلف استفاده شد.یافته ها: میانه سنی بیماران 25 سال ونسبت مرد به زن 56/1 به یک بود. در مقایسه با گروه رادیوتراپی تنها، در گروه شیمی درمانی اولیه و درمان ترکیبی موارد بیشتری با عوامل نامساعد کننده پیش آگهی مانند علائم b و توده مدیاستینال حجیم ، esr بیش از 40 و مرحله دو بیماری وجود داشت. برای گروه شیمی درمانی ، درمان ترکیبی و پرتو درمانی اولیه میزان بقا آزاد از بیماری 5 ساله به ترتیب 5/72 درصد ، 5/82 درصد و 2/56 درصد ( p<%5 ) میزان بقا 5 سلاه مختص بیماری به ترتیب 9/82 درصد، 6/91 درصد و 5/82 درصد به دست آمد.نتیجه گیری: علی رغم داشتن موارد بیشتر با عوامل نامساعد کننده پیش آگهی، در بیمارانی که تحت شیمی درمانی تنها یا درمان ترکیبی قرار گرفته بودند، میزان عود کمتری مشاهده شد. اما اختلاف قابل توجهی در میزان بقا مختص از بیماری 5 ساله بین روش های مختلف درمانی مشاهده نگردید.