مقایسه اثر تزریق تک دوز بوپرنورفین با مرفین در حین القای بیهوشی برای بی دردی و آرامبخشی بعد از جراحی لامینکتومی و دیسکتومی کمری 26-22

زمینه و هدف: درد بعد از عمل جراحی پدیده ای بسیار شایع است . روش های مختلفی برای کنترل درد بعد از عمل جراحی به کار گرفته شده است یکی از این روشها استفاده از داروهای مسکن سیستمیک است بوپرنورفین و مرفین هر دو از دسته داروهای مخدر هستند که در این تحقیق کیفیت اثر بخشی این دو دارو روی تسکین درد بعد از عمل جراحی مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفته است.روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و دو سویه کور روی 40 بیمار که به منظور عمل جراحی انتخابی لامینکتومی و دیسکتومی کمری در یک فضای بین مهره ای بودند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه 20 نفره تقسیم شدند. در حین القا بیهوشی به بیماران گروه a مقدار 2/0 میلی گرم در کیلوگرم مرفین و به بیماران گروه b 5/4 میکروگرم در کیلوگرم بوپرنورفین به صورت وریدی تزریق نمودیم. بعد از پایان عمل جراحی و بیهوشی ضربان قلب، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و میزان آرامبخشی را با سطح هوشیاری بیمار و میزان درد را وقتی هک بیمار کاملا هوشیار بود، با سوال مستقیم از خود بیمار در زمان های بدو ورود به اتاق بهبودی، 15، 30 و 60 دقیقه ( در هنگام ترخیص از اتاق بهبودی ) و 8 ساعت بعد از ترخیص مورد ارزیابی قرار دادیم و داده ها از نظر آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .یافته ها: میزان بروز درد در همه زمان های بررسی به جز زمان ترخیص از اتاق بهبودی در گروه b (بوپرنورفین ) کمتر از گروه ) a مرفین ) بوده است ( p<%5). در مورد آرامبخشی تا 15 دقیقه بعد از ورود به اتاق بهبودی تفاوت معنی داری بین گروه a و گروه b وجود داشت بدین ترتیب که آرامبخشی در گروه بوپرنورفین بیشتر بود ( p<%5). از لحاظ ضربان قلب تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه وجود نداشت. در خصوص فشار خون سیستولیک به جز در زمان بدو ورود به اتاق بهبودی، تفاوت بن دو گروه معنی دار بود ولی از نظر فشار خون دیاستولیک تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله از تحقیق تزریق تک دوز بوپرنورفین ( 5/4 میکروگرم در کیلوگرم ) حین القا بیهوشی به بیماران جراحی لامینکتومی و دیسکتومی کمری، بی دردی و آرامبخشی بیشترو طولانی تر در مقایسه با مرفین ( 2/0 میلی گرم در کیلوگرم ) ایجاد می شود.