مقایسه فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ساق و ران حین اجرای حرکات عملکردی در ورزشکاران زن با و بدون بی‌ثباتی مزمن مچ پا

زمینه و هدف: بی‌ثباتی مچ پا از شایع‌ترین آسیب‌ها بین ورزشکاران است. تغییرات بیومکانیکی، نقص‌های حسی– حرکتی و اختلالات عصبی– عضلانی در افراد مبتلابه بی‌ثباتی مزمن مچ پا گزارش ‌شده است. این مطالعه به‌منظور مقایسه فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ساق و ران حین اجرای حرکات عملکردی در ورزشکاران زن با و بدون بی‌ثباتی مزمن مچ پا انجام شد.روش بررسی: این مطالعه مورد شاهدی روی 40 ورزشکار زن در محدوده سنی 30-18 سال در دو گروه 20 نفری مورد (دارای بی‌ثباتی مچ پا) و شاهد سالم (بدون بی‌ثباتی مچ پا) انجام شد. فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ساق و ران طی سه الگوی عملکردی اسکات بالای سر، اسکات بالای سر با بالا بردن پاشنه و اسکات تک‌پا توسط دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد. عضلات مورد بررسی شامل عضله دوقلو داخلی، عضله دوقلو خارجی، عضله درشت‌نئی قدامی، عضله نازک نئی بلند، عضله نعلی، عضله پهن خارجی، عضله پهن داخلی و عضله دوسر رانی بودند.یافته‌ها: فعالیت عضلات پهن داخلی، پهن خارجی، دوسر رانی و درشت نئی قدامی در اسکات تک‌پا و فعالیت عضلات پهن داخلی، پهن خارجی، دو سررانی، نعلی و درشت نئی قدامی در اسکات بالای سر گروه مورد افزایش آماری معنی‌داری در مقایسه با گروه شاهد یافت (p<0.05). بیشترین تفاوت در فعالیت عضلات دو گروه در حرکت اسکات بالای سر با بالا بردن پاشنه مشاهده شد که در این حرکت غیر از بخش خارجی عضله دوقلو، بین تمام عضلات دیگر افزایش آماری معنی‌داری یافت شد (p<0.05).نتیجه‌گیری: حرکات عملکردی باعث افزایش سطح فعالیت الکتریکی عضلات ساق و ران ورزشکاران زن دارای بی‌ثباتی مچ پا می‌گردد.

comparing the electrical activity of selected leg and thigh muscles during performing functional movements in female athletes with and without chronic ankle instability

background and objective: ankle instability is one of the most prevalent injuries among athletes. biomechanical changes, sensory-motor impairments, and neuromuscular disorders have been reported in individuals with chronic ankle instability. the present study was conducted to compare the electrical activity of selected leg and thigh muscles during performing functional movements in female athletes with and without chronic ankle instability.methods: this case-control research was conducted on 40 female athletes in the age range of 18-30 years in two groups, including the case (with ankle instability, n=20) and healthy control (without ankle instability, n=20) groups. the electrical activity of selected leg and thigh muscles was recorded during three functional patterns, i.e., the overhead squat, overhead squat with heel lift, and single-legged squat, by electromyography apparatus. the investigated muscles consisted of the gastrocnemius medialis (gm) muscle, the gastrocnemius lateralis (gl) muscle, the tibialis anterior (ta) muscle, the fibularis longus (fl) muscle, the soleus (so) muscle, the vastus lateralis (vl) muscle, the vastus mediali (vm) muscle, and the biceps femoris (bf) muscle.results: the activity of the vm, vl, bf, and ta muscles in the single-legged squat and the activity of the vm, vl, bf, so, and ta muscles in the overhead squat showed a statistically significant increase in the case group compared to the control group (p<0.05). the highest difference in the muscle activity of the two groups was observed in the overhead squat with heel lift movement, which in this movement, except for the gl muscle, there was a statistically significant increase among all other muscles (p<0.05).conclusion: functional movements culminate in increasing the electrical activity level of leg and thigh muscles in female athletes with ankle instability.