مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنی درمانی با شناختی - رفتاری گروهی بر افزایش امید به زندگی دانشجویان مبتلا به اختلال افسردگی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

زمینه و هدف: در سال‌های اخیر درمان‌های روان‌شناختی به عنوان درمانی مکمل در کنار درمان‌های دارویی به کمک درمانگران شتافته است. این مطالعه به منظور مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنی درمانی با شناختی رفتاری گروهی بر افزایش امید به زندگی دانشجویان مبتلا به اختلال افسردگی انجام شد.روش بررسی: این کارآزمایی بالینی روی 45 دانشجوی مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت که ابتلا به اختلال افسردگی آنان توسط روانپزشک تشخیص داده شده بود؛ در سال تحصیلی 1398 لغایت 1398 انجام شد. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری (معنی‌درمانی، شناختی رفتاری و گروه کنترل) قرار گرفتند. دانشجویان پرسشنامه امید میلر را در پیش آزمون تکمیل نمودند. پس از بررسی نمرات و گروه‌بندی نمونه‌ها، گروه‌های مداخله به مدت 10 هفته (هر جلسه 90 دقیقه و یک بار در هفته) مشاوره گروهی معنی‌درمانی و شناختی رفتاری را دریافت نمودند. پس از اتمام دوره درمانی هر سه گروه مورد پس آزمون قرار گرفتند. یک ماه پس از اجرای پس آزمون، آزمون پیگیری اجرا شد.یافته‌ها: میانگین نمرات امید به زندگی دانشجویان مبتلا به اختلال افسردگی در پس آزمون و نیز پس از یک ماه پیگیری در گروه مداخله معنی درمانی و گروه مداخله شناختی رفتاری گروهی در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنی داری یافت (p<0.05). این میزان پس از مداخله و نیز پس از یک ماه پیگیری در مقایسه بین دو گروه مداخله تفاوت آماری معنی‌داری نشان نداد.نتیجه‌گیری: روش مشاوره گروهی معنی‌درمانی و شناختی رفتاری می‌تواند با آموزش مفاهیمی همچون شناسایی افکار خودآیند منفی، تحریف‌های شناختی و فنون تکنیک‌های مختص خود به عنوان یک روش مداخله مفید موجب افزایش امید به زندگی دانشجویان مبتلا به اختلال افسردگی شوند.

Effectiveness of logotheraphy and cognitive-behavioral therapy on life expectancy among students with depression disorder: A clinical traial study

Background and Objective: In recent years, psychological therapies increasingly used as complementary treatment of group psychotherapy. This study was done to evaluate the effectiveness of logotheraphy and cognitivebehavioral therapy on life expectancy among students with depression disorder.Methods: This clinical trial study was performed on 45 students with depression disorder whom refered to consulting center in Rasht city, north of Iran during 201819. Subjects were randomly divided into three groups including logotheraphy, cognitivebehavioral and control groups. At first, students who were willing to participate in this course completed Miller Hope Scale (MHS) Scale (pretest). Then, the interventional groups were received logotheraphy and cognitivebehavioral group counseling for 10 weeks (90 minutes each session, once a week). After completing the course of treatment, all three groups were retested and one month after the posttest, a followup test was performed.Results: The mean score of the life expectancy of students with depression in interventional groups (logotheraphy, cognitivebehavioral) were significantly increasd in compared to controls in posttest and one month after follow up (P<0.05). There was no difference between cognitivebehavioral therapy and logotheraphy in score of the life expectancy of students with depression in posttest and one month after follow up.Conclusion: This study showed that the group counseling method of logotheraphy and cognitivebehavioral therapy can increase the life expectancy of students with depressive disorder by teaching concepts such as identifying negative spontaneous thoughts and cognitive distortions and techniques of their own techniques as a useful intervention method.